Κασσελάκης: τι είπε στην ομιλία του στα Χανιά

2024/04/05 at 9:45 ΠΜ 05/04/2024 newsroomΟμιλία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Στέφανου Κασσελάκη, στα Χανιά

Λοιπόν, το πρόγραμμα για σήμερα: Θα πω μερικά λόγια, μετά, εφόσον το επιθυμεί η ομάδα που είναι εδώ, που είναι στα προκριματικά μας για τις ευρωεκλογές, θα ήθελα να τους δώσω το βήμα να τους γνωρίσετε για δυο λεπτάκια έκαστος και στο τέλος μπορώ ν’ απαντήσω στις ερωτήσεις που μπορεί να έχετε. Δεν υπάρχει κανένα φίλτρο, όσο πιο δύσκολες είναι, τόσο το καλύτερο.

Να σας πω κατ’ αρχάς ότι είναι τεράστια χαρά, τιμή, να είμαι στον τόπο καταγωγής μου, στην πατρίδα μου, στην Κρήτη, στα Χανιά. Σας αγαπούμε πάρα πολύ. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια από τον Σκινέ, ένα νοικοκυριό πάρα πολύ φτωχό, με τον παππού μου, τον Στέλιο Κασσελάκη να είναι δασοφύλακας. Πολύ φτωχή οικογένεια, κυριολεκτικά δεν είχε κάλτσες ο πατέρας μου μεγαλώνοντας. Ήταν μια οικογένεια που ήταν τότε πάντα δημοκρατική, της Δημοκρατικής Παράταξης. Ο πατέρας μου αργότερα όταν είχε μεγάλη επιτυχία στο επιχειρείν, ήταν πάντα με τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ τότε.

Απ’ τη μεριά της μητέρας μου, άλλη μια φτωχή οικογένεια. Εκείνη ήταν στη Θήβα και στη Χαλκίδα. Ο πατέρας της, ο παππούς μου, κυριολεκτικά έβαζε τους πυλώνες της ΔΕΗ σε όλη τη χώρα, ήταν η επιτομή του δημόσιου λειτουργού. Εκείνος προερχόταν από το ΚΚΕ, είχε φάει πολύ ξύλο απ’ τη Δεξιά στη ζωή του.

Ουδέποτε η οικογένειά μας έχει αγγίξει τον χώρο που λέγεται Δεξιά. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν έχει αλλάξει, ότι η τεχνολογία δεν έχει αλλάξει, ότι η κοινωνία δεν έχει αλλάξει. Κι εμείς δεν είμαστε εδώ πέρα για να χωρίσουμε τη χώρα σε αριστερούς και δεξιούς, να βγάλουμε «αριστερόμετρα». Έχουμε τη φιλοσοφία μας, έχουμε τις προτάσεις μας και θα σας πω τις θέσεις μας για την ακρίβεια, τη φορολογία και μερικές ιδέες που έχω για την εγκληματικότητα, την Αστυνομία. Μετά απ’ αυτό, θα σας πω λίγες ιδέες για την εξωτερική πολιτική και την άμυνα της χώρας. Και θα κλείσω μ’ ένα ζήτημα το οποίο γνωρίζω ότι είναι στα μυαλά πολλών εδώ στην Κρήτη. Κι όπως ξέρετε, εγώ δεν κωλώνω, άρα θα τα πω ξεκάθαρα για την ομοφοβία που μπορεί να υπάρχει στο νησί. Θα κλείσω με αυτό.

Πάμε λοιπόν στο πρώτο ζήτημα, για την ακρίβεια. Βλέπετε, υπάρχουν επιλογές στην πολιτική. Δείξε μου τον προϋπολογισμό σου, να σου πω τις προτεραιότητές σου. Υπάρχει ένα μέτρο το οποίο δεν κοστίζει τίποτα στον Έλληνα φορολογούμενο: Το πλαφόν στο ηλεκτρικό ρεύμα, το 5% στο κέρδος που έχουν οι εταιρείες του ρεύματος. Δεν το κάνουν. Κι έχουμε ένα χρηματιστήριο Ενέργειας φαρσοκωμωδία τελείως, με τεράστια ποσοστά κέρδους. Είδα σήμερα τους πυλώνες στους οποίους αναφέρθηκε η Μαρία, που είναι να δούμε ξαφνικά τα Λευκά Όρη και τον Ψηλορείτη καλυμμένα με ανεμογεννήτριες. Ξέρετε κάτι; Ναι, θέλουμε την πράσινη ενέργεια, αλλά όχι εις βάρος της φύσης μας, όχι εις βάρος της τοπικής μας κοινωνίας. Όχι για να τσεπώνουν πέντε σπίτια τεράστια κέρδη. Όχι για να μένουν απ’ έξω οι ενεργειακές κοινότητες.

Είμαστε υπέρ της πόντισης, της καλωδίωσης υποθαλάσσια, δηλαδή, μέχρι το Ηράκλειο, για να μπορέσει επιτέλους να υπάρξει μια μακροπρόθεσμη λύση που, παρεμπιπτόντως, θα είναι φθηνότερη για τον Έλληνα φορολογούμενο. Διότι όταν επενδύεις τα χρήματα του Έλληνα πολίτη, δεν επενδύεις για τον προϋπολογισμό της επόμενης χρονιάς, επενδύεις σε γενιές. Άρα λοιπόν εδώ πέρα πρέπει να επενδύσουμε μακροπρόθεσμα και όχι απλά να κάνουμε έργα για να διευκολύνουμε τον πλουτισμό λίγων οικογενειών από την ενέργεια. Άρα λοιπόν, επιτέλους να μπει ένα όριο στο κέρδος που έχουν οι πάροχοι ρεύματος.

Δεύτερον, πρέπει να έχουμε 0% ΦΠΑ στα βασικά αγαθά. Ψωμί, γάλα, βρεφικό γάλα, απλά πράγματα, τα έχει ανάγκη ο κόσμος. Γνωρίζω ότι η Κρήτη είναι ένα πιο εύρωστο μέρος από άλλα μέρη της Ελλάδας που είναι ίσως λιγότερο ευλογημένα, ας το πούμε, γεωγραφικά κτλ. Αλλά στο τέλος της ημέρας, όλα έρχονται από τον ίδιο κουμπαρά. Και υπάρχει κόσμος εκεί έξω ο οποίος κυριολεκτικά πεινάει. Το βλέπετε αυτή τη στιγμή. Αν κοιτάξετε τις καταθέσεις στο τραπεζικό σύστημα, έχουμε μεγάλη μείωση τους τελευταίους μήνες.

Είχα την ευκαιρία στο στρατόπεδο να συζητήσω με παιδιά τα οποία προέρχονται ως επί το πλείστον από φτωχές οικογένειες. Και, για να είμαστε ειλικρινείς, τα 8,60 ευρώ το μήνα που παίρνει ένας φαντάρος από μια φτωχή οικογένεια, ούτε τα ξυριστικά δεν μπορεί να καλύψει. Είναι μια ξεφτίλα, είναι ένα οριζόντιο μέτρο αδικίας, στην ουσία. Και με τον ναύαρχο εδώ πέρα, που τον ευχαριστώ που είναι παρών, επεξεργαζόμαστε μια πρόταση ώστε να μπορούν τα παιδιά αυτά να έχουν τουλάχιστον 100 ευρώ το μήνα, όσο υπηρετούν τη θητεία τους. Να έχουν μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια.

Αυτά λοιπόν τα παιδιά τα ρώτησα: «Οι γονείς σας τι δουλειές κάνουν, πώς βγαίνει ο μήνας»; Η απάντηση ήταν σχεδόν ομόφωνη απ’ όλους: Τρώνε από τα έτοιμα, μειώνονται οι οικονομίες τους.

Και είμαστε σε μια Ελλάδα που υπάρχει όντως ένα κομμάτι πάνω πάνω το οποίο ωφελείται από τις ανεξέλεγκτες αγορές, όπως είναι στα Airbnb κτλ., αλλά όλοι οι υπόλοιποι, και ειδικά οι μισθωτοί, αδικούνται, δεν μπορούν να επιβιώσουν. Μέχρι και οι αγρότες δεν μπορούν να επιβιώσουν. Αλλά υπάρχουν τεράστια υπερκέρδη στα σούπερ μάρκετ. Από το χωράφι ως το ράφι, κάποιος βγάζει τεράστιο κέρδος. Άρα λοιπόν, τουλάχιστον στα βασικά αγαθά, εκεί που υπάρχει 1/4 του πληθυσμού στο όριο του κοινωνικού αποκλεισμού, να βοηθήσουμε: 0% ΦΠΑ.

Πάμε λοιπόν σ’ ένα άλλο μέτρο: Τα συζητούσαμε νωρίτερα με τον Παύλο και την ομάδα εκεί, στους πυλώνες που είχαμε πάει. Είναι δυνατόν η βενζίνη που διυλίζεται στην Ελλάδα, να πωλείται πιο φθηνά στην Κύπρο απ’ ό,τι στην Ελλάδα; Είναι δυνατόν; Ποιον κοροϊδεύουμε;

Να κατέβει ο ειδικός φόρος στα καύσιμα στον χαμηλότερο συντελεστή που επιτρέπει η Ευρώπη. Στο αγροτικό καύσιμο να καταργηθεί, στα καύσιμα στη βενζίνη να πέσει στον χαμηλότερο συντελεστή που επιτρέπει η Ευρώπη. Απλά πράγματα. Δεν επηρεάζουν, δεν είναι μια παροχή, είναι κάτι το οποίο θ’ ανακυκλωθεί στην οικονομία, γιατί έχει ανάγκη ο κόσμος για τη μετακίνησή του.

Πάμε λίγο να μιλήσουμε για τη φορολογία. Έχουμε στη χώρα μας ένα φορολογικό καθεστώς-παράνοια. Είσαι επιχειρηματίας; Προκαταβάλλεις φόρο εισοδήματος. Λες και ξέρεις τι θα σου προκύψει μέσα στη χρονιά. Κάποιος ο οποίος είναι επιχειρηματίας -και καλά κάνει και επιχειρεί- σας υπόσχομαι ένα πράγμα: σε σχέση με τους κυβερνώντες σας, το επιχειρείν, την ανάπτυξη, την οικονομία, τα χρηματοοικονομικά τα κατέχω καλύτερα απ’ όλους τους που κυβερνάνε αυτή τη στιγμή. Σας το υπόσχομαι αυτό το πράγμα. Κι αυτός είναι ο λόγος που ζητώ την ψήφο σας! Για να μπορεί η δική σας ζωή, οι ανοιχτές αγορές να δουλέψουν. Να υπάρχει ανταγωνισμός, πραγματικός ανταγωνισμός. Να υπάρχει ρευστότητα από τις τράπεζες στο μικρομεσαίο επιχειρηματία.

Και πώς τον βοηθάμε επίσης τον μικρομεσαίο επιχειρηματία; Αλλάζοντας τη φορολόγηση στις επιχειρήσεις με μια προοδευτική κλίμακα. Οι επιχειρήσεις οι οποίες έχουν 220.000 ευρώ κέρδος και λιγότερο, θα δουν μείωση του φόρου εισοδήματος 17%. Και όσες έχουν πάνω από 220.000 ευρώ, που είναι μόνο το 3% των επιχειρήσεων, θα δουν μια πολύ μικρή αύξηση στο 24%.

Αυτό, να ξέρετε, θα βοηθήσει πάρα πολύ την ανάπτυξη. Και στατικά, χωρίς δυναμικό μοντέλο, φέρνει 100 εκατομμύρια ευρώ θετικό πρόσημο στα Ταμεία μας. Θα είναι παραπάνω. Αυτά είναι χρήματα τα οποία μπορούμε να τα επενδύσουμε. Η πρόταση που επεξεργαζόμαστε για τους φαντάρους κοστίζει λιγότερο από 90 εκατομμύρια ευρώ. Μπορεί να κοστίσει 45-50, υπάρχουν τρόποι.

Υπάρχει τεράστια σπατάλη, το ξέρετε επίσης. Όπου υπάρχει βούληση, υπάρχει και τρόπος. Και στη φορολογία των επιχειρήσεων πρέπει αυτό να αλλάξει. Συγχρόνως με αυτό, πρέπει να έχουμε μια πιο προοδευτική κλίμακα στα ατομικά εισοδήματα και να απλοποιηθεί αυτό το χάος το οποίο υφίσταται. Να έχουμε ένα φορολογικό σύστημα το οποίο θα διαρκέσει για δέκα χρόνια. Να είναι απλό, να είναι σταθερό, να είναι ξεκάθαρο.

Εάν κοιτάξετε την κλίμακα που έχουμε παρουσιάσει, υπάρχει μείωση στη φορολόγηση στο ατομικό εισόδημα για εισοδήματα μέχρι 200.000 ευρώ, με την τεράστια μείωση να υπάρχει στα εισοδήματα μέχρι 80.000 ευρώ. Μιλάμε για πάνω από το 10% μείωση στα εισοδήματα μέχρι 30.000 ευρώ. Και συγχρόνως με αυτό, αλλάζουμε τον τρόπο με τον οποίο τα μερίσματα συνυπολογίζονται για να μπουν όταν γίνονται στο ατομικό εισόδημα και αντ’ αυτού μειώνουμε τις εισφορές στους εργαζόμενους, στους επιχειρηματίες, έτσι ώστε να μένει ένας έξτρα μισθός.

Ο κατώτατος μισθός ο οποίος ανακοινώθηκε είναι χαμηλός αλλά ευπρόσδεκτος, η αύξηση τέλος πάντων, αλλά παραμένει κάτω από τον πληθωρισμό της τελευταίας τετραετίας. Άρα μιλάμε πάλι για φτωχοποίηση. Δεν πρόκειται η Ελλάδα να πάει μπροστά εάν δεν μπορεί ένας μικρός επιχειρηματίας να σταθεί στα πόδια του με μια φορολογία η οποία βασίζεται στην κοινή λογική, στα έμπρακτα αποτελέσματα και με ένα κράτος Δικαίου στο οποίο να μην μπλέκει ο επιχειρηματίας για χρόνια για να βρει το δίκιο του.

Ξέρετε πολύ καλά ότι η Δικαιοσύνη, στην πράξη, δεν είναι το τελευταίο αποκούμπι του Έλληνα. Και εκεί έχουμε να κάνουμε μεγάλες τομές, τις οποίες θα τις παρουσιάσουμε την επόμενη εβδομάδα.

Μπορεί να υπάρχει Δικαιοσύνη, αλλά ο ρυθμός απονομής της δικαιοσύνης επηρεάζει την ποιότητα της Δικαιοσύνης. Διότι πρέπει να επιζήσεις όσο παλεύεις να βρεις το δίκιο σου, δεν είναι δωρεάν η Δικαιοσύνη και τα έξοδα, πρέπει να παλέψεις. Και ποιον ωφελεί αυτή η καθυστέρηση; Τους δυνατούς ωφελεί.

Ο ρυθμός απονομής της δικαιοσύνης είναι μέρος της Δικαιοσύνης. Και όπως είπα ξεκάθαρα σε συνέντευξή μου, ναι, εμπιστεύομαι τη Δικαιοσύνη αλλά όχι τυφλά. Η εμπιστοσύνη κατακτιέται κάθε μέρα μέρα

Και ξέρετε κάτι; Μπορεί ο Έλληνας να μην ψήφισε πριν από έναν χρόνο βάσει του Predator και των υποκλοπών, αλλά εδώ και έξι μήνες έχει στα χέρια της η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου τη λίστα με τους 93 στόχους του Predator για να δούμε αν είναι οι ίδιοι με τη λίστα που είχε το Μαξίμου με την ΕΥΠ των υποκλοπών. Και δεν έχουμε ακούσει τίποτα. Δεν έχουμε ακούσει τίποτα για ένα μείζον θέμα στη Δημοκρατία μας. Εντάξει φέρεται να υπήρχε μια δήλωση στην κ. Καρυστιανού ότι «αυτά γίνονται στη ζωή, πηγαίντε στην εκκλησία να βρείτε ανάπαυση». Ε, όχι ρε παιδιά! Μπορούμε καλύτερα. Δεν είμαστε τέτοια χώρα! Πάμε να φτιάξουμε το σπίτι μας. Στα χέρια μας δεν είναι; Κάθε μέρα που ξυπνάμε δεν επιλέγουμε τι Έλληνες είμαστε; Είναι η μοίρα μας δεδομένη;

Θα αναφερθώ λίγο στα ζητήματα της Αστυνομίας. Αυτό το οποίο έγινε πριν από λίγες μέρες στους Αγίους Αναργύρους δεν είναι κάτι το οποίο είναι σαν τα Τέμπη, ανθρώπινο λάθος ή η κακιά η ώρα. Ουδέποτε έχω υπάρξει από τους ανθρώπους που κατηγορεί τους αστυνομικούς συνολικά και ούτε αυτό θα κάνω σήμερα. Υπάρχουν πολλοί καλοί αστυνομικοί οι οποίοι υπηρετούν το λειτούργημά τους, πολλοί από αυτούς είναι λαϊκά παιδιά με χαμηλές αμοιβές. Άλλο το τι έγινε πριν από δυο μέρες και άλλο να βαφτίσουμε μια ολόκληρη κατηγορία ανθρώπων αρνητικά.

Αλλά αυτό το οποίο έγινε μπροστά από φυλάκιο στο αστυνομικό Τμήμα, δείχνει κάτι το οποίο είναι αδιαμφισβήτητο. Και είναι αδιαμφισβήτητο διότι ταιριάζει με κάτι το οποίο έγινε έναν χρόνο πριν. Δείχνει ότι θεσμικά η Αστυνομία χρειάζεται επανίδρυση, χρειάζεται μια τεράστια ανασυγκρότηση. Θεσμικά, δεν δουλεύει για τον Έλληνα πολίτη.

Θυμάστε πριν από έναν χρόνο που διέσχιζε ένα καραβάνι από ναζί από την Κροατία, ήταν με γκλοπ στα τρένα στην Αθήνα και πήγαν και σκότωσαν αυτό το παιδί έξω από το γήπεδο της ΑΕΚ; Τι έκανε η Αστυνομία τότε;

Και τι γίνεται τώρα; Πάλι βλέπουμε στην έμφυλη βία μια κατάσταση η οποία είναι θεσμικά αναποτελεσματική και η απάντηση ότι «α, αυτός θα πάει ισόβια…». Ξέρετε κάτι; Όταν σκοτώνεις ένα άλλο άτομο, δεν σκέφτεσαι τα 30 χρόνια ισόβια. Το θέμα είναι να προλάβεις να μη σκοτώσει, να υπάρχει πρόληψη. Έχει ξεφύγει η κατάσταση.

Θέλω να σας πω μερικές αρχικές ιδέες που έχω για την Αστυνομία, τις οποίες θα τις επεξεργαστούμε με το κόμμα, με το τμήμα με τα think tanks για να μπορέσουμε να βγάλουμε μια πολύ ξεκάθαρη πρόταση.
Πρώτα απ’ όλα η άποψή μου είναι ότι η ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας πρέπει να αποφασίζεται από τη Βουλή των Ελλήνων, με συναίνεση. Πρέπει να υπάρχει λογοδοσία της ηγεσίας στον Έλληνα πολίτη. Μην ξεχνάτε ότι έχουμε αλλάξει τρεις υπουργούς Προστασίας του Πολίτη μέσα σε έναν χρόνο. Από την έφιππη Αστυνομία στον Οικονόμου, ο οποίος έψαχνε τις πρίζες, αν θυμάστε, για δέκα μέρες, όπως είπε ένας συνάδελφός του στη Βουλή. Και τώρα με τον πιο έμπειρο, υποτίθεται, υπουργό, ο οποίος δεν ξέρω ακριβώς τι κάνει, αν αυτά είναι τα αποτελέσματα.
Δεύτερον, όλοι οι αστυνομικοί πρέπει να μπαίνουν στο Σώμα με πανελλήνιες και ανώτατη Σχολή και να καταργηθούν οι ειδικοί φρουροί με εκπαίδευση δυο μηνών. Και να αμείβονται γι’ αυτό κατάλληλα.
Τρίτον, χρειαζόμαστε μια δια βίου εκπαίδευση και επιμόρφωση και μάλιστα σε νέου τύπου εγκλήματα, όπως είναι το bullying, η έμφυλη βία και οι ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Μέσα σε αυτό, πρέπει να στελεχώσουμε με επιστημονικό προσωπικό, με ψυχολόγους. Δεν μπορούμε να αφήσουμε αυτή την κατάσταση να είναι μόνο καταστολή. Kαι μάλιστα καταστολή που δεν δουλεύει επειδή σου λένε «πάρε το “100”, μη χτυπάς την πόρτα του Τμήματος». Άρα στελεχώνουμε κατάλληλα και εκπαιδεύουμε δια βίου, με έμπειρο επιστημονικό προσωπικό.
Τέταρτον, πρέπει να έχουμε τους αστυνομικούς της γειτονιάς, αυτός ο θεσμός πρέπει να δουλέψει, πρέπει να αποδώσει. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι οι αστυνομικοί να επιλέγονται με βάση την εντοπιότητα, να ανήκουν στη γειτονιά στην κοινωνία. Να ξέρουν τα προβλήματα, να ξέρουν πού μπορεί να προκύψει ένα θέμα. Και να υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ του πολίτη και των αστυνομικών. Ο αστυνόμος της γειτονιάς είναι ένας θεσμός ο οποίος πρέπει να δουλέψει και είναι η βάση στην οποία μπορούμε να χτίσουμε εμπιστοσύνη μεταξύ του Σώματος και του Έλληνα πολίτη.
Τέλος, να ψηφιοποιήσουμε την επαφή του πολίτη με την Αστυνομία, έτσι ώστε να μπορεί είτε διαδικτυακά είτε μέσω messenger μια κοπέλα η οποία απειλείται, να μπορεί να δώσει μήνυμα. Υπάρχουν λύσεις πολλές, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν φτάνει να λέμε πάλι «ανθρώπινο λάθος και τεράστιες ποινές». Πρέπει να λύσουμε το πρόβλημα πριν δημιουργηθεί με όρους κοινής λογικής.​
Θα σας πω δυο λόγια τώρα για τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής και της ασφάλειας της χώρα μας. Έχω υπάρξει ξεκάθαρος ότι το κόμμα μας είναι φιλοευρωπαϊκό περισσότερο από διατλαντικό. Δεν θέλουμε να μπλέκουμε στις περιπέτειες της Αμερικής όπου τις επιλέγει ανά τον κόσμο. Να ξέρετε ότι εγώ μπορώ να το πω αυτό, διότι η Αμερική με έχει φορολογήσει κανονικά, όλα είναι σωστά και δεν έχω να κρύψω σε offshore εταιρείες πράγματα που τα ξέρει η Αμερική.

Θέλουμε ευρωπαϊκή άμυνα, θέλουμε μια πράσινη δίκαιη Ευρώπη και θέλουμε, στον βαθμό στον οποίο η Ευρώπη μπορεί να το κάνει αυτό, να είναι αυτάρκης στην άμυνά της. Είμαστε ξεκάθαρα με τον Παλαιστινιακό λαό. Αυτό το οποίο γίνεται αυτή τη στιγμή άμαχοι να χάνουν τη ζωή τους χωρίς κανένα σχέδιο εξόδου από το Ισραήλ, είναι ένα αιματοκύλισμα χωρίς τέλος. Και πρέπει να μπει ένα τέλος. Και η διεθνής κοινότητα έχει να παίξει έναν ρόλο σε αυτό, έναν μεγάλο ρόλο.

Όσον αφορά στα εξοπλιστικά μας: Εννοείται ότι όλοι μας επιθυμούμε να επενδύσουμε στα νοσοκομεία μας και στα πανεπιστήμιά μας, εννοείται. Εννοείται ότι αυτός είναι ο στόχος. Η πιο φτηνή άμυνα είναι η διπλωματία. Μετά από τη διπλωματία είναι η αποτροπή, και στο τέλος, εννοείται, είναι η έμπρακτη σύρραξη.

Στον βαθμό στον οποίο η διπλωματία δεν φέρνει το αποτέλεσμα που θέλουμε, όπως παραδείγματος χάριν όταν ακούς έναν Ερντογάν να σκέφτεται «μπας και είχαμε πάει και στο νότιο μισό της Κύπρου, να ήταν όλα κατεχόμενα», προφανώς πρέπει να το σκεφτούμε αυτό. Πρέπει να σκεφτούμε τη θέση στην οποία βρισκόμαστε.

Σίγουρα δεν πρέπει να υποστηρίζουμε δαπάνες τυφλά. Πρέπει να γίνεται ανάλυση. Κι εδώ η ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και με τον ναύαρχο Αποστολάκη κάνει δουλειά στο να πει πού ακριβώς έχει σπαταληθεί χρήμα. Για να μη σχολιάσω τις πλημμύρες στα στρατόπεδα που έχουμε δει και τον εξοπλισμό και αυτά που είχαν γίνει στο Στεφανοβίκειο. Εντάξει, μιλάμε για άλλες καταστάσεις που δείχνουν έλλειψη διαχειριστικής ικανότητας στην Κυβέρνηση.

Άρα είμαι ξεκάθαρος: η ασφάλεια του Έλληνα πολίτη για εμένα δεν είναι προς διαπραγμάτευση. Θα είμαι νηφάλιος εάν έχω την τιμή να είμαι ο πρωθυπουργός σας με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μια αυτοδύναμη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Από εκεί και πέρα θα εξαντλήσουμε και τη διπλωματία και τα όρια της αποτροπής και δεν θα είμαστε το καλό παιδί, «yes men» της Αμερικής. Σας το υπόσχομαι αυτό. Οι Αμερικανοί θέλουν business πρώτα, δεν είναι ότι ξαφνικά είδαν καλά αγγλικά και σου λένε «έλα φίλε». Να είμαστε ειλικρινείς, είναι business πάνω απ’ όλα.

Πάμε στο τελευταίο κομμάτι που θέλω να σας αναφέρω. Όντως, υπάρχει η Ελλάδα της Περιφέρειας και υπάρχει η Ελλάδα των αστικών κέντρων. Να ξέρετε ότι είμαστε μία Ελλάδα. Το 2050, εάν δεν αλλάξει η κατάσταση, θα είμαστε 6,5 εκατομμύρια Έλληνες. Έχουμε ένα τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα μπροστά μας, το οποίο πολύ απλά δυσχεραίνεται από την τεράστια κρίση στη στέγαση που έχουμε.

Και εκεί η σύγχρονη Αριστερά δεν πρόκειται απλά να παρακολουθεί και να λέει «φτιάξτε το Airbnb» και τέλος. Όχι, θα επενδύσουμε, θα χτίσουμε στέγη αποκεντρωμένα σε όλη τη χώρα, πράσινη στέγη, για να δημιουργήσουμε κοιτίδες, να επιστρέψουν οι Έλληνες του εξωτερικού και να υπάρξει αποκέντρωση έξω από την Αθήνα.

Άρα, σε μια τέτοια Ελλάδα είναι πολύ εύκολο να μπούμε σε νοοτροπίες της μικρής χώρας. Αλλά είμαστε μια ευρωπαϊκή χώρα, είμαστε στην Ευρώπη από το 1981. Αυτός είναι ο πήχης μας. Είναι η σύγχρονη Ευρώπη, δεν είναι η οπισθοδρόμηση της Δεξιάς. Είναι η σύγχρονη Ευρώπη της προόδου σε όλα τα θέματα.

Και να σας πω και κάτι, μιας και λέμε για την πρόοδο στην Ευρώπη; Άλλη μια μεγάλη διαφωνία που είχαμε με τη Νέα Δημοκρατία, ήταν στο προσφυγικό. Όπου εκείνοι, για να μη σχολιάσω τα push-backs, τα οποία, κατά πάσα πιθανότητα αν όχι σίγουρα, έχουν γίνει στην ελληνική ζώνη διάσωσης και έρευνας, μέσα σε αυτό και στο ναυάγιο έξω από την Πύλο, η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει η χώρα μας να γίνει χώρα υποδοχής με ένα τίμημα κατά κεφαλή.

Εμείς διαφωνούμε με αυτό. Η αλληλεγγύη στο μεταναστευτικό, στο προσφυγικό έπρεπε να είναι αναγκαστική. Άμα υπάρξει κύμα προσφύγων, πρέπει ισομερώς να κατανεμηθεί σε όλη την Ευρώπη. Όχι εμείς να γίνουμε ένας ξενώνας γι’ αυτούς τους ταλαιπωρημένους ανθρώπους, επειδή η Γερμανία μπορεί να πληρώσει. Όταν δεν πληρώνει και τις γερμανικές αποζημιώσεις, να το σχολιάσω και αυτό.

Τα λέω ντρέτα, το καταλαβαίνετε αυτό το πράγμα. Διότι δεν με έχει κανείς. Ούτε τον ΣΥΡΙΖΑ τον έχει κανείς! Δεν παίρνουμε άδεια από συμφέροντα για να βγάλουμε προτάσεις, άλλοι παίρνουν.

Και τώρα που παρουσιάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ με νέα δυναμική, ανακάμπτει, περνάει σε λίγο το ποσοστό των τελευταίων εκλογών, παίρνει το Μαξίμου τα κανάλια τηλέφωνο να πει «μην τον παρουσιάζετε τον Κασσελάκη». Καλά θα δείτε! Χτίζουμε κίνημα! Δεν έχουμε σύστημα, δεν έχουμε χρήματα, έχουμε μήνυμα, έχουμε κίνημα! Αυτό έχουμε.

Εδώ στην Κρήτη, στον τόπο καταγωγής μου, εδώ που μεγάλωσε ο πατέρας μου μπορεί μερικοί, δεν νομίζω από εσάς αλλά από τους γνωστούς σας, να βλέπουν τον πρώτο ανοιχτά gay πολιτικό και μάλιστα σε τέτοια υψηλή θέση στην Ελλάδα και να σκέφτονται «κρίμα το παιδί…». Να νομίζουν ότι είναι επιλογή, να λένε «α, τον Θόδωρο, τον πατέρα μου, δεν ντρέπεται για το παιδί του» ή να ντρέπεται για τον εαυτό του.

Εγώ σήμερα, άμα μιλάμε για γονίδια, πήγα από τα χωριά κοντά στον Αλικιανό, στο μνημείο που ο προπάππους μου σκοτώθηκε από τους Γερμανούς στα αντίποινα τρεις μήνες μετά τη μάχη της Κρήτης. Και ο θείος μου και ο προπάππους μου σκοτώθηκαν από τους Γερμανούς και είναι τα ονόματά τους εκεί. Για τα γονίδιά μου δεν θα απολογηθώ ποτέ και δεν πρόκειται ποτέ η Κρήτη να απολογηθεί, όταν στέκεται απέναντι στον φασισμό. Εμείς παλέψαμε εδώ, φέραμε τεράστια αντίσταση στους Γερμανούς και δεν πρόκειται να αφήσουμε την Ακροδεξιά και τον φασισμό να γίνει εδώ ξαφνικά ένας καρκίνος τον οποίο δεν θα μπορέσουμε να νικήσουμε.

Έχετε ευθύνη όλοι σας, έχετε ευθύνη όσο η ακροδεξιά μεγαλώνει στη χώρα μας, όσο ο κόσμος αισθάνεται μια απαξίωση για το πολιτικό καθεστώς. Και να σας πω και κάτι; Δεν έχει και άδικο γι’ αυτό. Αλλά έχουμε ευθύνη ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι και ότι μπορεί να υπάρξει μια σύγχρονη Ευρώπη.

Γι’ αυτό τον λόγο εκσυγχρονίζουμε και τον ΣΥΡΙΖΑ, τον ανοίγουμε σε νέο κόσμο όχι μόνο ηλικιακά, νέο από το πολιτικό σύστημα. Και όσοι σχολιάζουν «α, είναι απολιτίκ οι ψηφοφόροι», επιτέλους σταματήστε να ειρωνεύεστε τον Έλληνα πολίτη. Δεν είμαστε πρόβατα σαν τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, που χειροκροτάνε τον Κώστα Καραμανλή και δεν έχουν την ευθιξία να τον στείλουν στη Δικαιοσύνη. Ο Έλληνας και η Ελληνίδα καταλαβαίνει ακριβώς τι γίνεται.

Είμαστε το μόνο κόμμα το οποίο έχει επιλέξει μια καινοτόμα διαδικασία για τις ευρωεκλογές. Αντί να επιλέγει σαν παντοκράτορας ο Πρόεδρος με την κλίκα του ποιον θέλει να βολέψει, επιλέγετε εσείς, εδώ. Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, η προοδευτική Παράταξη, στα χέρια σας.

Και για όσους αναρωτηθούν «εντάξει, ναι, βλέπουμε καλά πράγματα… αλλά.. αλλά…» ειδικά γι’ αυτό που λένε για την προσωπική μου ζωή, ξέρετε, όλοι μας έχουμε προσωπική ζωή. Η ισότητα είναι ισότητα για όλους. Η ισότητα που λείπει πιο πολύ απ’ όλα, είναι η δυνατότητα σε ένα παιδί, το οποίο δεν έχει γεννηθεί με χρήματα, ή στο κέντρο της Αθήνας με κονέ, να διαπρέψει στη ζωή του, να μπορεί να ονειρευτεί στην Ελλάδα. Αυτό είναι που λείπει από τη χώρα μας.

Άρα, στους Κρητικούς συντοπίτες μας, στους Χανιώτες συντοπίτες μας να τους πείτε: άμα έχεις κώλυμα με το παιδί εδώ, ρώτα το δικό σου παιδί τι πιστεύει και σκέψου το δικό σου παιδί και τη χώρα την οποία πιστεύεις ότι του αξίζει. Αυτό θέλουμε.

Και με αυτό το μαχητικό πνεύμα που η ομάδα εδώ θα πάει, θα χτυπήσει πόρτες, θα πάρει τηλέφωνα. Και να είστε σίγουροι: στις 9 Ιουνίου οι Ελληνίδες και οι Έλληνες θα είναι έκθαμβοι. Διότι η αλήθεια δεν φοβάται τίποτα.