2024/11/29 at 7:10 ΜΜ 29/11/2024 newsroom
Ομιλία του Παύλου Χρηστίδη Εισηγητής του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής στην 3η συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων για το Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Εργασίας « Ενσωμάτωση της Οδηγίας ( Ε . Ε . ) 2022/2041 του εν λόγω άρθρου και του Συμβουλίου της 19ης Οκτωβρίου 2022 . για επαρκείς κατώτατους μισθούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση – Αναπροσαρμογή μισθών προσωπικού δημοσίου τομέα – Ρυθμίσεις για τον καθορισμό του μισθού για τα έτη 2025, 2026 και 2027»
Κύριε Πρόεδρε,
κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η Επιτροπή έχει δικαίωμα λειτουργίας με βάση τον κανονισμό από 3 έως 5 ώρες. Αυτό λοιπόν σημαίνει ότι το ότι περάσαμε την προηγούμενη φορά τις τρεις ώρες δεν λέει από μόνο του τίποτα. Πόσω μάλλον όταν όλοι οι φορείς οι οποίοι παρίσταντο, διαμαρτύρονταν για διαστρέβλωση των θέσεών τους. Αναφέρομαι στους παράγοντες οι οποίοι ήταν παρόντες εδώ.
Κύριε Στύλιο, δεν έχετε το δικαίωμα ως Πρόεδρος της Επιτροπής να βγάζετε το συμπέρασμα για τον ποιο λόγο μπήκε η χώρα στα μνημόνια το 2009. Γιατί και αυτά είπατε την προηγούμενη φορά. Αυτά λέγατε ως Πρόεδρος της Βουλής ότι τα ζητήματα της εργασίας οδήγησαν τη χώρα στα μνημόνια. Και επειδή αναφερθήκατε προηγουμένως, ειλικρινά, με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον σας άκουσα, σε συμπεριφορές του ’10, του 11 και του ’12, αναφέρεστε στον κύριο Σαμαρά, τον ιδρυτή του αντιμνημονίου μήπως; Να μας το διευκρινίσετε. Μήπως αναφέρεστε, κύριε Στύλιο σε όλους εκείνους που ανακάλυψαν ξαφνικά την επανάσταση με αρκετά χρόνια καθυστέρηση; Γιατί εδώ πέρα θα πρέπει να διευκρινίσουμε αν η Νέα Δημοκρατία πιστεύει σε έναν διάλογο στον οποίο οι βουλευτές και οι φορείς μπορούν να εκφράζουν τις αντιρρήσεις τους ή αν θεωρεί ότι μπορεί να διαστρεβλώσει τις θέσεις των πολιτικών κομμάτων και των φορέων οι οποίοι τοποθετούνται όπως εκείνοι κρίνει.
Στην προηγούμενη συνεδρίαση, κύριε Πρόεδρε, δεν ζήτησα να κλείσω τη συνεδρίαση. Ζήτησα επί προσωπικού, από την ώρα που ο Υπουργός ήταν παρούσα, να διευκρινίσει μια σειρά ζητημάτων στα οποία αναφέρθηκε η Υπουργός προσωπικά σε εμένα ως εισηγητής του ΠΑΣΟΚ και προφανώς στην παράταξή μας. Γνωρίζει πολύ καλά η κυρία Υπουργός γιατί είναι πολύ καλά ενημερωμένη, αλλά δεν γνωρίζει ότι θα κατατεθεί στα πρακτικά ότι πολύ πριν η Διάσκεψη των Προέδρων αποφάσισε εάν τις επιτροπές, το ΠΑΣΟΚ είχε πάρει την απόφαση να συναντήσει τους κοινωνικούς εταίρους και να κάνει έναν διάλογο. Αυτό είναι, το οποίο ενόχλησε τόσο πολύ την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, τον κύριο Μητσοτάκη και προφανώς την υπουργό. Και το λέω αυτό διότι ζητώ προφανώς το σεβασμό στην κοινοβουλευτική διαδικασία. Ζητώ προφανώς στην κουβέντα την οποία να υπάρξει σεβασμός στον κανονισμό, γιατί είναι ο ορισμός της προσωπικής αναφοράς αυτά τα οποία την προηγούμενη φορά κουβεντιάστηκαν και όλοι όσοι πολίτες, πολύ σωστά είπαν προηγουμένως, παρακολουθούσαν ζωντανά την επιτροπή, δεν έχουν πολλά για τον τρόπο με τον οποίο η Επιτροπή ολοκληρώθηκε.
Και είναι αυτονόητο ότι ζητώ να αφαιρεθούν από τα πρακτικά της προηγούμενης συνεδρίασης στο σύνολό τους όλες εκείνες οι προσωπικές προσβολές προς το πρόσωπό μου. Ζητώ να διευκρινίσετε σε ποιους αναφέρετε κατά την πρώτη τοποθέτησή σας για την περίοδο του ’11 και του ’12, γιατί έχει ενδιαφέρον. Και φυσικά θα καταθέσω εδώ σε όλους στα πρακτικά το ποτέ εμείς αποφασίσαμε να κάνουμε μια συνεδρίαση. Πότε θα αποφασίσει η Βουλή να κάνει τη συνεδρίαση. Και δεν θα μπω στον πειρασμό να πω ότι κάποιος έκανε τον τακτικό να ορίσει την επιτροπή στη συνάντηση, την οποία είχε προγραμματίσει 20 μέρες πριν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Ψυχραιμία. Κάναμε μια συνάντηση και η συνάντηση αυτή αφορά το κοινό καλό. Εργαζομένων και εργοδοτών. Αυτά λοιπόν, κύριε Πρόεδρε, τα λέω διότι δεν μου δώσατε τη δυνατότητα να τα πω επί της διαδικασίας. Εσείς επιλέξατε να ανοίξετε μια κουβέντα επί της διαδικασίας, την οποία τουλάχιστον το ΠΑΣΟΚ, είτε τώρα είτε πριν από δέκα χρόνια, έχει σεβαστεί διαχρονικά και με τον τρόπο που έχει την παρουσία της ιστορικής μας παράταξης στο Κοινοβούλιο. Τώρα μπαίνω στα ζητήματα που αφορούν το νομοσχέδιό μας.
Είναι προφανές ότι ο στόχος του οποίου έχει η συγκεκριμένη οδηγία είναι το καλό των εργαζομένων και η αποκατάσταση όλων εκείνων των αδικιών οι οποίες σχετίζονται με την έλλειψη των συλλογικών συμβάσεων. Και οφείλω να πω ότι οι εκπρόσωποι των κοινωνικών εταίρων, οι οποίοι συμμετείχαν στην προηγούμενη συνεδρίαση, απάντησαν με πολύ καθαρό τρόπο όλοι οι κοινωνικοί εταίροι ότι είναι υπέρ του ελεύθερου κοινωνικού διαλόγου, υπέρ της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και προφανώς αυτό το οποίο προκύπτει είναι ότι η κατεύθυνση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας υπέρ των συλλογικών διαπραγματεύσεων είναι κάτι που αποτελεί και καλή ευρωπαϊκή πρακτική, αλλά προφανώς έχει να κάνει και με τον τρόπο με τον οποίο η χώρα μας πρέπει να πορεύεται. Αν επίσης δεν έχω παρερμηνεύσει κάποιο από τα κόμματα, όλα εκτός της Νέας Δημοκρατίας έχουν περίπου την ίδια προσέγγιση με τους κοινωνικούς εταίρους.
Ο μόνος χώρος, κοινωνικός ή πολιτικός, που υποστηρίζει αναφανδόν τη λογική του νομοσχεδίου είναι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, καλώντας και τους υπόλοιπους να συναινέσουν σε μια προειλημμένη απόφαση να προβούν σε τεχνικές βελτιώσεις εάν θέλουν και μάλιστα αυτό σε μια κατεύθυνση η οποία είναι σαφώς ισχνά μειοψηφική σε επίπεδο επιπέδου.
Και αναφέρομαι στο ζήτημα του αλγοριθμού ως μέσου καθορισμού του κατώτατου μισθού. Οι υπόλοιποι που συμφωνούν και κλήθηκαν στην επιτροπή ήταν μέλη της επιστημονικής ομάδας που προφανώς τους ακούσαμε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να λένε μια σειρά από στοιχεία που τα λαμβάνουμε πολύ καλά. Κάποιοι από αυτούς αναφέρθηκαν στις χώρες οι οποίες έχουν τον αλγόριθμο, αναφέρεται σε 6 χώρες, η κυρία υπουργός λέει ότι είναι 8. Θα το συζητήσουμε και αυτό σημαίνει για τις χώρες οι οποίες είναι 6 ή 8 και ποιος είναι ο ρόλος του αλγορίθμου σε κάθε μία από αυτές τις χώρες.
Οφείλω όμως να περάσω πολύ γρήγορα σε μία συζήτηση η οποία έχει να κάνει με τον ρόλο που έχει η σημερινή Επιτροπή, που είναι η κατ’ άρθρον συζήτηση. Η απόφασή μας είναι ότι ο στόχος και ο σκοπός της είναι ένας στόχος ο οποίος δεν επιτυγχάνεται με τον τρόπο με τον οποίο η Νέα Δημοκρατία έρχεται να εφαρμόσει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Παρουσιάζει ένα χρονοδιάγραμμα προς τους κοινωνικούς εταίρους στο άρθρο 5 προκειμένου να καταθέσουν τις απόψεις τους για το πώς θα επεκταθούν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις. Επί της ουσίας δεν υπάρχει μέτρο αύξησης της κάλυψης στο 80%.
Επιτροπές διαμορφώνει η κυβέρνηση και δεν παίρνει καμία δέσμευση για τον τρόπο με τον οποίο θα φτάσουμε στον τελικό στόχο. Συγκεκριμένα, το σχέδιο δράσης που προτείνετε δεν προκύπτει ότι φτιάχνει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο ανάμεσα στους κοινωνικούς εταίρους. Συλέγει γνώμες και είναι ελεύθερες η κυβέρνηση να καταρτίσει το σχέδιο δράσης ακόμα και σε αντίθετη κατεύθυνση από όσα μπορούν να κάνουν οι κοινωνικοί εταίροι. Επίσης, δεν περιέχεται πουθενά ούτε αναφορά για μέτρα διευκόλυνσης της συνδικαλιστικής εκπροσώπησης ή απόσυρσης μέτρων παρεμπόδισης αυτής που σήμερα βρίσκονται ακόμη σε ισχύ. Δεν είναι σαφές εάν το σχέδιο δράσης που θα καταρτίζεται κατ’ έτος, σύμφωνα με όσα αναφέρετε στο άρθρο 5, που έχει αυτό το οποίο επιτάσσει η οδηγία για τον τρόπο με τον οποίο η Ελλάδα υπολείπεται σημαντικά από το 80% της κάλυψης από συλλογικές συμβάσεις . Κοινώς, η κυβέρνηση διατηρεί επί της ουσίας ένα σύστημα το οποίο είναι και άδικο, απλά και μόνο την άποψη των κοινωνικών εταίρων και όχι αποδεχόμενη τη γνώμη τους. Ωστόσο και έτσι όμως, αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να δούμε στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται τον ρόλο της ΑΔΕΔΥ στα πράγματα, στον τρόπο με τον οποίο οι δημόσιοι υπάλληλοι μπορούν να διαπραγματευτούν.
Στο άρθρο 6, το οποίο αφορά τη διαδικασία καθορισμού του επαρκώς νομοθετημένου μισθού και ημερομισθίου. Κοιτάξτε να δείτε, το άρθρο αυτό, παρά τα όσα λέει η κυρία υπουργός, δεν έχει αξιοπρεπή κατώτατο μισθό. Εκχωρεί επί της ουσίας την αρμοδιότητα του καθορισμού του κατώτατου μισθού σε έναν αλγόριθμο, ο οποίος αποδεικνύεται ότι στην πραγματικότητα δεν μπορεί να προσφέρει αυτό το οποίο έχει τόσο πολύ ανάγκη σήμερα ο εργαζόμενος, δεν μπορεί επί της ουσίας να μας βγάλει από την κατάσταση στην οποία η Η Νέα Δημοκρατία έχει την πατρίδα μας, αυτή τη στιγμή, έχει τους εργαζόμενους στις τελευταίες θέσεις, παρά τα όσα λέει κατά περιόδους και δείχνουν μια σειρά από στοιχεία που θα καταθέσουμε και αυτά στα πρακτικά. Διότι καλό είναι να μιλάμε με βάση δεδομένα και όχι με βάση αυτά τα οποία η κυβέρνηση θεωρεί ότι είναι τα δεδομένα. Μπορεί κάποιος να μας αποδείξει με κάποια μελέτη ότι αυτά τα 950 ευρώ, τα οποία σήμερα επικαλείται η κυβέρνηση, είναι επαρκής; Και αν ναι, με τι πληθωρισμό; Με ποια οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα, με ποια φορολογική κλίμακα και με ποια ακριβώς οργάνωση της οικονομίας μπορεί να γίνει αυτό; Διότι αν ξεκινάμε με την παραδοχή ότι η βάση της συζήτησης είναι ένα ποσό και αυτός ο μισθός θα ανταποκριθεί στους παραπάνω στόχους της, τότε μπορούμε να συζητήσουμε όλα τα υπόλοιπα ζητήματα που διασφαλίζουν τα μεγάλα θέματα που απασχολούν.
Μέχρι σήμερα δεν έχουμε δει τέτοιου είδους μελέτη και τα δεδομένα που καταλήγουν σε αυτό το ποσό, το οποίο η ίδια η οδηγία περιγράφει το ποσό που οδηγεί σε αξιοπρεπή διαβίωση. Και αν τελικά αυτό το οποίο λέτε είναι το σωστό ποσοστό, σε ποια βάση αναφέρεται στον ιδιωτικό ή του δημόσιου τομέα; Δώδεκα ή δεκατέσσερις μισθούς; Πάμε να δούμε λίγο πιο συγκεκριμένα τον αλγόριθμο. Να δούμε τι περιλαμβάνει τελικά σε αυτόν τον αλγόριθμο διότι αυτά τα οποία είπαν και οι φορείς στις προηγούμενες συνεδριάσεις έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Πρώτα, πρέπει να αναλογιστούμε ότι η οικονομία μας βρίσκεται ακόμη σε πολύ μεγάλο ζήτημα. Υπάρχει σημαντική απόκλιση του εθνικού πληθωρισμού από τον στόχο της Κεντρικής Τράπεζας. Υπάρχει σημαντική ανισορροπία στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών. Υπάρχει σημαντική αύξηση σε μια σειρά από κλίμακες που απασχολούν. Επομένως, αυτά τα οποία λαμβάνουν υπόψη τους μια σειρά από αλγόριθμους σε άλλες μικρές χώρες, εδώ δεν υπάρχουν και αυτό καθιστά τον καθορισμό του αξιοπρεπούς κατώτατου μισθού ακόμα πιο δύσκολο. Επομένως, θέλω να πω ότι κατά την απόφασή μας και στο άρθρο 5 και στο άρθρο 6, τα ζητήματα που προκύπτουν ως λύσεις της Νέας Δημοκρατίας, όχι μόνο δεν λύνουν το ζήτημα του αξιοπρεπούς πραγματικού μισθού, αλλά αποτελούν, αν θέλετε και ένα δικό της. εφεύρημα, το οποίο δεν δίνει το πνεύμα της ευρωπαϊκής στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται τα ζητήματα των συλλογικών συμβάσεων και του κατώτατου μισθού.
Στο άρθρο 7 που αφορά τη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων στον καθορισμό και την επικαιροποίηση του νομοθετημένου κατώτατου μισθού και του νομοθετημένου κατώτατου ημερομισθίου. Και πάλι, αυτό το άρθρο πρακτικά υποβαθμίζει τους κοινωνικούς εταίρους στη διατύπωση γνώμης. Δεν προωθεί τον διάλογο με στόχο τη συμφωνία, αλλά την απλή διατύπωσή της για μια σειρά από ζητήματα που δεν μπορούν να επηρεάσουν τον καθορισμό του μισθού και αφήνει πρακτικά απόλυτα ελεύθερη την κυβέρνηση να αποδοθεί ή να απορριφθεί η αντίστοιχη εισήγηση κατά το δοκούν.
Και φυσικά υπάρχουν τα ζητήματα που αναφέρονται στο άρθρο 14 για την αναπροσαρμογή των βασικών μισθών του προσωπικού στον δημόσιο τομέα. Πρέπει να είναι ξεκάθαρο, όπως είπαν και οι εκπρόσωποι της ΑΔΕΔΥ, εάν ο επαρκής κατώτατος μισθός, που είναι ο διακηρυγμένος στόχος της δήλωσης και του νομοσχεδίου, περιλαμβάνει τους 12 ή τους 14 μισθούς. Δεδομένου ότι ο ονομαστικός μηνιαίος κατώτατος μισθός θα είναι κοινός στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, η κυβέρνηση οφείλει να απαντήσει εάν αυτός θεωρεί ότι αφορά 12 ή 14 μισθούς.
Κλείνοντας, κύριε Πρόεδρε, θέλω να πω ότι με βάση όσα έχουν ειπωθεί μέχρι σήμερα, κατά την άποψή μας, στα κρίσιμα άρθρα του νομοσχεδίου, η Κυβέρνηση δεν πετυχαίνει τον στόχο της Οδηγίας, δεν εφαρμόζει τις πολιτικές οι οποίες αποτελούν καλές πρακτικές σε χώρες κράτη μέλη. , οι οποίες έχουν δείξει το δρόμο με τον οποίο πρέπει να πορευόμαστε και να έχουμε μια σειρά δεδομένων κατά το δοκούν. Δεν αφορά τη συζήτηση αυτή τη συζήτηση, η οποία πρέπει να γίνει με τη συζήτηση στην Επιτροπή μας. Αφορά όμως τα πραγματικά δεδομένα τα οποία έχει επικαλεστεί. Αφορά τη συζήτηση στην οποία επανειλημμένως έχουμε ακούσει την κυρία Υπουργό να λέει για τα 22 στα 27 κράτη μέλη που έχουν νομοθετημένο κατώτατο μισθό. Δεν υπάρχει κανένας στην πατρίδα μας, ο οποίος δεν θέλει να έχει κατώτατο μισθό νομοθετημένο. Το θέμα είναι πώς το νομοθετούν, ποιοι είναι υπεύθυνοι για να το νομοθετήσουν. Ποιοι είναι αυτοί που θεωρούν ότι μπορούν μέσω των συλλογικών διαπραγματεύσεων να διαμορφώσουν μια συνθήκη η οποία είναι καλύτερη και για την πατρίδα μας και για τους Έλληνες και για τους εργαζόμενους και για τους εργοδότες. Σας ευχαριστώ πολύ.
Δεύτερη Παρέμβαση Παύλου Χρηστίδη
Θέλω να απαντήσω σε αυτά τα οποία είπε πριν από λίγο ο κύριος συνάδελφος για μια σειρά ζητημάτων τα οποία μας απασχολούν. Αν και θα μπορούσα να πάρω και μια σειρά από τις απαντήσεις που έδωσε ο έτερος συνάδελφος από τη Νέα Δημοκρατία, που επικυρώνει πλήρως τους προβληματισμούς τους οποίους έχουμε βάλει. Για παράδειγμα, είπε ο αγαπητός κύριος συνάδελφος ότι η κυβέρνηση θα έχει πάντοτε τον τελευταίο λόγο. Τι σημαίνει αυτό; Αυτό το οποίο λέγαμε προηγουμένως, πως ό, τι και να γίνει είναι νομοθετικά κατοχυρωμένος ο κατώτατος μισθός, δεν υπάρχει κάτι καινούργιο το οποίο φέρνει η κυβέρνηση. Ό, τι και να γίνει με νόμο, είτε με Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, είτε με οτιδήποτε άλλο, με νόμο γίνεται ό, τι είπε πριν από λίγο συνάδελφο. Δεύτερον, τι άλλο ενδιαφέρον, είπε ο συνάδελφος επίσης; κατέρριψε με τα λόγια του το βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης που λέει απαγορεύεται να πέσει ο μισθός. Γιατί; Γιατί είπε ότι όπως φέρνουμε τώρα έναν νόμο, μπορεί να φέρουμε κι έναν άλλο νόμο που να αλλάξει τον συγκεκριμένο νόμο.
Το ότι η οδηγία έχει μια διαφορετική κατεύθυνση είναι το πρώτο και πιο κύριο πράγμα που πρέπει να κρατήσουμε. Γιατί; Γιατί η οδηγία αυτή τη διαμόρφωση των συνδικάτων και η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία είχε απέναντι σε όλη τη διάρκεια της διαχείρισης της ευρωπαϊκής συντήρησης. Και δεν θα πω ότι ήρθε εκπρόθεσμα, αλλά θα επαναλάβω για λόγους ακρίβειας, ότι η συζήτηση αυτή είναι μια συζήτηση η οποία ήρθε στο απώτατο όριο. Θα μπορούσα επίσης, αγαπητοί συνάδελφοι, να ξεκινήσω με το τι έκανε η κυβέρνηση στα εργασιακά, πως κατήργησε το 2019 τον λόγο απόλυσης, όπως με τα άρθρα 53 έως 57 του 4635/2019 διαμόρφωσε το περιβάλλον που οδηγεί σήμερα στην προστασία των εργαζομένων. Πως υποβαθμίστηκαν οι όροι των συλλογικών συμβάσεων. Πόσο εξουσιοδοτείται ο υπουργός να ρυθμίζει αν η ΓΣΕΒΕΕ, η ΕΣΕΕ ή η ΓΣΕΕ και οι κλαδικές οργανώσεις εργοδοτών είναι αντιπροσωπευτικές ή όχι. Πως επαναφέρεται η λογική της εσωτερικής υποτίμησης. Πως επιβραβεύεται ο κακόπιστος εργοδότης από την ώρα που καταργείται η μονομερής προσφυγή στη διαιτησία. Πως τινάζονται στον αέρα οι κλαδικές συμβάσεις με απώτερο στόχο την εσωτερική μείωση των δικαιωμάτων και των αμοιβών; Και πολλά ακόμα.
Όμως, μπαίνοντας στην κουβέντα την οποία αφορά τις προτάσεις, επειδή είμαι σίγουρος ότι η Νέα έχει τον τρόπο να παρακολουθεί το τι λέει το ΠΟΚ, θέλω να πω ότι στις 20 Νοεμβρίου ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει τη συνάντησή του με τους κοινωνικούς εταίρους από την εργασία. την οποία έκανε η ΓΣΕΕ. Σε εκείνη τη φάση το ΠΑΣΟΚ έκανε μια τροπολογία. Η τροπολογία επικαλείται πλήρως, κύριε συνάδελφε, το πνεύμα και η ουσία της οδηγίας και δείχνει τον τρόπο μέσα από τον οποίο μπορούμε να φτάσουμε στο 80% της κάλυψης, την οποία η οδηγία λέει ότι μπορούμε να φτάσουμε. Μα προφανώς μιλάει για κατώτατο μισθό, τι συζητάμε για το αν πρέπει να υπάρχει κατώτατος μισθός;
Τα υποχρεωτικά κριτήρια για τον προσδιορισμό της δραστηριότητας του κατώτατου μισθού δεν είναι μόνο πληθωρισμός και η παραγωγικότητα που θα δούμε και που βρίσκονται σήμερα στην Ελλάδα, αλλά είναι και η αγοραστική δύναμη των μισθών, λαμβάνοντας υπόψη το κόστος διαβίωσης, το γενικό επίπεδο και η κατανομή των μισθών, ο ρυθμός αύξησης των μισθών και μεσομακροπρόθεσμα τα υψηλότερα παράγωγα. Να δούμε που είναι η παραγωγικότητα σήμερα; Κύριε Πρόεδρε, με την ανοχή σου, ένα μικρό σχόλιο.
Η παραγωγικότητα της εργασίας μειώθηκε αδιαλείπτως από το 2018 και επί 13 συναπτά έτη και ανέκαμψε μόνο πρόσφατα κατά 4%, το ’22 και το ’23, για να είμαστε απολύτως ακριβείς σε αυτά τα οποία λέμε χάρη στον τουρισμό. Λέμε τα πραγματικά δεδομένα και τα συν και τα πλην. Μας ρωτάνε για προτάσεις. Πάμε λοιπόν, να λάβουμε υπ’ όψιν μας τι προτάσεις κατέθεσαν για παράδειγμα οι εκπρόσωποι των εργαζομένων. Τι πρέπει να προστεθεί για λόγους ορθής μεταφοράς της αίτησης; Η απόσταση του κατώτατου μισθού από το επίπεδο του μισθού αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Ο δείκτης σοβαρής υλικής και κοινωνικής στέρησης για το χαμηλότερο 20% είναι οι προτάσεις της ΓΣΕΕ. Τα λέω αυτά γύρω από το αν ενσωματώνονται οι δείκτες φτώχειας, οι δείκτες διανομής του εισοδήματος και πολλά πολλά ακόμα. Λέω όμως για να δώσω και μια επιπλέον απάντηση, ότι ολόκληρη η οδηγία διαπνέεται από το πνεύμα της αύξησης των κατώτατων μισθών, ώστε να είναι επαρκής και βιώσιμη για τους εργαζόμενους. Η οδηγία δεν επιβάλλει αύξηση του μοντέλου των κατώτατων μισθών. Εσείς επιλέγετε το μοντέλο του αλγοριθμού. Η οδηγία δείχνει τον στόχο. Στην οδηγία λοιπόν, τι περιγράφεται; Αν και προστασία με τη μορφή του κατώτατου μισθού υπάρχει σε όλα τα κράτη μέλη, σε ορισμένα από αυτά, η λόγω προστασίας απορρέει από νομοθετικές ή διοικητικές διατάξεις και από συλλογικές συμβάσεις, ενώ σε άλλες παρέχονται αποκλειστικά μέσω συλλογικών συμβάσεων. Οι διαφορετικές εθνικές παραδόσεις στα κράτη μέλη θα πρέπει να γίνουν σεβαστές. Και υπογραμμίζει η οδηγία στη σκέψη 25, τα κράτη μέλη με υψηλότερο ποσοστό κάλυψης από συλλογικές διαπραγματεύσεις τείνουν να έχουν μικρό ποσοστό χαμηλόμισθων εργαζομένων και υψηλών κατώτατων μισθών. Αυτό ακριβώς το οποίο λέμε για την Ελλάδα, η οποία έχει κάτω από 30% αυτή τη στιγμή και που κάνουμε την κριτική στο άρθρο 5 και στο άρθρο 6 δεν έχετε σχέδιο για τον τρόπο με τον οποίο θα πάμε από το 28-29% που είναι σήμερα στο 80%.
Τίποτα από όλα αυτά δεν περιγράφονται με αρτιότητα. Θα μπορούσα να πω πολλά ακόμα, κύριε Πρόεδρε, αλλά δεν θα ήθελα να συνεχίσω. Πιστεύω ότι έδωσα τεκμηριωμένες απαντήσεις, όχι μόνο για το σχέδιο που το ΠΑΣΟΚ διατύπωσε με τον πιο επίσημο τρόπο μέσω του Προέδρου του, για ακόμα μια φορά για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και για τις κλαδικές συμβάσεις, τις επαναλαμβανόμενες στη Γαλλία, την οποία επικαλείται η Νέα Δημοκρατία, καλύπτουν το 94% των σχέσεων εργασίας, αλλά και με τον τρόπο με τον οποίο κινείται το πνεύμα και ο δρόμος της εργασίας. Και δεν ξέρω αν θα μπορούσα να απευθυνθώ μια ερώτηση κλείνοντας, αλλά έχει ενδιαφέρον να δούμε εάν στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, Υπουργέ, δεν ξέρω αν θέλετε να απαντήσετε αυτό για να το απαντήσετε στην τέταρτη επιτροπή ή στην Ολομέλεια, εάν στις χώρες της ένωσης, οι οποίοι έχουν αλγόριθμο, είτε είναι έξι είτε είναι οκτώ, εάν σε αυτές τις χώρες είναι υποχρεωτική η ενσωμάτωση αυτή του αλγόριθμου είτε αν λαμβάνουν υπόψιν τους, εάν την λαμβάνουν υπόψιν τους, έτσι ως μια πρόταση. Αν δηλαδή οι χώρες τις αυτές επικαλείστε ότι έχουν αλγόριθμο, όλες τους αυτοματοποιημένα τον ενσωματώνουν.