Οι περίτεχνα κομμένες και άψογα συνδεδεμένες πέτρες στο Sacsayhuamán,
που βρίσκεται στο Περού, αποτελούν παράδειγμα των εξελιγμένων τεχνικών
μηχανικής που χρησιμοποιούσε ο πολιτισμός των Ίνκας. Αυτό το
αξιοσημείωτο επίπεδο αρχιτεκτονικής ακρίβειας, που επιτεύχθηκε χωρίς τη
βοήθεια σύγχρονων εργαλείων, μπορεί να αποδοθεί σε διάφορους
παράγοντες.
Πρώτον, οι Ίνκας διέθεταν μια βαθιά κατανόηση των ιδιοτήτων των λίθων με
τις οποίες δούλευαν, επιτρέποντάς τους να επιλέγουν υλικά που μπορούσαν
να χειραγωγηθούν σε ακριβείς σχήματα χρησιμοποιώντας απλά εργαλεία
όπως ξύλινα σφυριά και χάλκινες σμίλες. Η έντονη παρατήρηση των φυσικών
μορφών και οι εμπειρίες τους με διαφορετικούς τύπους πέτρας συνέβαλαν
στην ικανότητά τους να δημιουργούν ταιριαστούς αρμούς και σταθερότητα στις
κατασκευές τους.
Δεύτερον, οι Ίνκας χρησιμοποίησαν προηγμένες κατασκευαστικές τεχνικές,
συμπεριλαμβανομένης της πρακτικής της πέτρινης γλυπτικής για τη
δημιουργία μοτίβων σύμπλεξης που ενίσχυαν περαιτέρω τη δομική
ακεραιότητα των κτιρίων τους. Η αξιοποίηση της βαρύτητας και η προσεκτικά
υπολογισμένη τριβή μεταξύ των λίθων τους επέτρεψε να διατηρήσουν την
αντοχή των κατασκευών με την πάροδο του χρόνου, ακόμη και σε περίπτωση
σεισμικής δραστηριότητας.
Τέλος, η οργάνωση της εργασίας και η μετάδοση της γνώσης μέσα στους
αιώνες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Οι ειδικευμένοι τεχνίτες μετέδωσαν τις
τεχνικές και τις γνώσεις τους, οδηγώντας σε μια σωρευτική τελειοποίηση των
μεθόδων από γενιά σε γενιά, αναδεικνύοντας τα αξιοσημείωτα επιτεύγματα
των Ίνκας στην αρχιτεκτονική. Αυτοί οι παράγοντες σε συνδυασμό
αποδεικνύουν ότι οι Ίνκας δεν ήταν μόνο ειδικευμένοι οικοδόμοι αλλά και
καινοτόμοι μηχανικοί, ικανοί να παράγουν θαυμάσια οικοδομήματα που
αποτελούν μαρτυρία της διαχρονικής κληρονομιάς τους.