Ένας τεράστιος θησαυρός εγγράφων σχετικά με ύποπτους συνεργάτες των
Ναζί στις Κάτω Χώρες είναι τώρα για πρώτη φορά ανοικτός στο κοινό. Τις
τελευταίες επτά δεκαετίες, μόνο οι ερευνητές και οι συγγενείς όσων
κατηγορούνταν για συνεργασία με τους Ναζί είχαν πρόσβαση στις
πληροφορίες που φυλάσσονται στα ολλανδικά Κεντρικά Αρχεία της Ειδικής
Διοίκησης της Δικαιοσύνης. Αλλά πριν από δύο χρόνια, το The War in Court,
μια ολλανδική κοινοπραξία αφιερωμένη στη διατήρηση της ιστορίας,
ανακοίνωσε ότι θα διαθέσει τα αρχεία στο διαδίκτυο όταν δεν θα
προστατεύονται πλέον από τους νόμους περί προστασίας της ιδιωτικής ζωής
της χώρας. Αυτό τέθηκε σε ισχύ αυτόν τον μήνα, και οι επισκέπτες της
ιστοσελίδας της κοινοπραξίας μπορούν τώρα να δουν έναν κατάλογο με
425.000 άτομα που ερευνήθηκαν για πιθανή συνεργασία κατά τη διάρκεια του
Ολοκαυτώματος.
Οι φάκελοι σχετικά με τα άτομα αυτά, συμπεριλαμβανομένων των όσων
βρήκαν οι ερευνητές, μπορούν να προβληθούν αυτοπροσώπως στο Εθνικό
Αρχείο της Ολλανδίας στη Χάγη. Περίπου το ένα τέταρτο του αρχείου έχει
ψηφιοποιηθεί μέχρι στιγμής. Η επικείμενη διαθεσιμότητα του υλικού έχει
προκαλέσει αντιδράσεις στις Κάτω Χώρες, επειδή σχετικά λίγοι από τους
ανθρώπους που περιλαμβάνονται στη βάση δεδομένων κατηγορήθηκαν ποτέ
επίσημα για εγκλήματα. Δεν αντιμετώπισαν καν όλοι επίσημες έρευνες.
Η ολλανδική κυβέρνηση διερεύνησε 300.000 ανθρώπους για συνεργασία με
τους Ναζί και περισσότεροι από 65.000 από αυτούς δικάστηκαν σε ειδικό
δικαστικό σύστημα τα χρόνια μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η συνεργασία
επέτρεψε στους Ναζί να δολοφονήσουν περίπου τα τρία τέταρτα των
Ολλανδών Εβραίων, συμπεριλαμβανομένου του πιο διάσημου θύματός τους,
της Άννας Φρανκ, και της οικογένειάς της.
Η ταυτότητα του ατόμου που αποκάλυψε την κρυψώνα της Φρανκ αποτέλεσε
αντικείμενο συζήτησης. Μόλις το 2020 η ολλανδική κυβέρνηση ζήτησε
συγγνώμη για την αποτυχία της να προστατεύσει τους Εβραίους κατά τη
διάρκεια του Ολοκαυτώματος, πολύ αργότερα από άλλους Ευρωπαίους
ηγέτες και αφού οι τοπικοί Εβραίοι είχαν ζητήσει συγγνώμη. Πιο πρόσφατα,
ορισμένα ιδρύματα στην Ολλανδία προσπάθησαν να επανορθώσουν τον ρόλο
τους στο Ολοκαύτωμα σε τοπικό επίπεδο. Η ολλανδική δημόσια εταιρεία τραμ
GVB, για παράδειγμα, ζήτησε αποζημίωση μετά τον πόλεμο επειδή μετέφερε
Εβραίους στον θάνατό τους. To 2024, ανακοίνωσε ότι θα τοποθετήσει μνημεία
σε τρεις κόμβους εκτοπισμού και η πόλη του Άμστερνταμ υποσχέθηκε
100.000 ευρώ – και ενδεχομένως περισσότερα στο μέλλον – σε τοπικές
εβραϊκές ομάδες για να απαλλαγεί από τα έσοδά της από τη συνεργασία της
με τους Ναζί. Η Ολλανδία άνοιξε επίσης to 2024 το πρώτο της εθνικό μουσείο
Ολοκαυτώματος .