2025/05/02 at 10:44 ΠΜ 02/05/2025 newsroomΤο 1918, η συμπαράταξη της Ελλάδας με τις νικήτριες δυνάμεις του Α΄
Παγκοσμίου Πολέμου παρείχε μοναδική ευκαιρία προώθησης των εθνικών
ζητημάτων, με προεξάρχουσες τις διεκδικήσεις στη δυτική Μικρά Ασία.
Έτσι, τον Απρίλιο του 1919, στο πλαίσιο της Διάσκεψης Ειρήνης των
Παρισίων, «ἀπεφασίσθη ὑπὸ τῶν Μεγάλων Δυνάμεων ἡ διὰ τοῦ Ἑλληνικοῦ
Στρατοῦ κατάληψις τῆς Σμύρνης καὶ ἡ ἐξασφάλισις τῆς τάξεως ἐκεῖ», με
στόχο την προστασία των χριστιανικών πληθυσμών και του ελληνικού
στοιχείου από τις τουρκικές αυθαιρεσίες.
Το πρωί της 2ας Μαΐου 1919, δεκαοκτώ ελληνικά οπλιταγωγά εισήλθαν στο
λιμάνι της Σμύρνης, όπου αποβιβάστηκαν τα τμήματα της I Μεραρχίας
Πεζικού (Σιδηρά Μεραρχία Λαρίσσης). Μπροστά από τη Λέσχη των Κυνηγών, ο
Μητροπολίτης Χρυσόστομος έδινε τις ευλογίες του στα ελληνικά στρατεύματα
που γνώριζαν την αποθέωση από το συγκεντρωμένο πλήθος. Παρόλα αυτά, στις
1030, το II Τάγμα του 1/38 Συντάγματος Ευζώνων, κατά τη διέλευσή του από
την περιοχή του Διοικητηρίου, δέχθηκε αιφνιδίως σφοδρούς πυροβολισμούς.
Ακολούθησαν αιματηρές συμπλοκές για περίπου μία ώρα. Όμως, έως το
απόγευμα της ίδιας ημέρας η τάξη αποκαταστάθηκε και η κύκλωση της πόλης
ολοκληρώθηκε με επιτυχία.
Η απόβαση του Ελληνικού Στρατού στη Σμύρνη, στις 2 Μαΐου 1919, σήμανε
την έναρξη της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Μιας εκστρατείας φιλόδοξης και
ριψοκίνδυνης που, όμως, έληξε άδοξα τον Σεπτέμβριο του 1922, βάζοντας
οριστικό τέλος στις προσδοκίες του Έθνους για την απελευθέρωση όλων των
Ελλήνων και την ενσωμάτωση στον εθνικό κορμό των προαιώνιων αλύτρωτων
εδαφών (Μεγάλη Ιδέα).