Εάν η Μαύρη Θάλασσα αποστραγγιζόταν, αυτό που θα αποκαλυπτόταν είναι
μια τεράστια και σπηλαιώδης κοιλότητα, που θυμίζει έντονα ένα τεράστιο,
τεχνητό λατομείο. Ενώ η συμβατική επιστήμη αποδίδει τον σχηματισμό της
Μαύρης Θάλασσας στις αργές, φυσικές κινήσεις των τεκτονικών πλακών κατά
τη διάρκεια εκατομμυρίων ετών, η εμφάνιση του βυθού εγείρει ενδιαφέροντα
ερωτήματα. Τα έντονα περιγράμματα, οι απότομες πτώσεις και οι ασυνήθιστες
αντιθέσεις βάθους δεν ευθυγραμμίζονται πάντα με αυτό που θα περιμέναμε
από τυπικές φυσικές διαδικασίες διάβρωσης ή ιζηματογένεσης.
Από ψηλά, η τοπογραφία του πυθμένα της θάλασσας μοιάζει σχεδόν
υπερβολικά δομημένη – υπερβολικά γεωμετρική – για να έχει διαμορφωθεί
αποκλειστικά μέσω φυσικών δυνάμεων. Κάποιοι έχουν μάλιστα υποθέσει ότι
το σχήμα του μπορεί να υποδηλώνει τεχνητή παρέμβαση ή καταστροφικά
γεγονότα που δεν έχουμε ακόμη κατανοήσει πλήρως.
Αν και δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία που να υποστηρίζουν αυτές τις
εναλλακτικές θεωρίες, η κλίμακα και ο σχεδόν σκόπιμος σχεδιασμός της
λεκάνης συνεχίζουν να προκαλούν περιέργεια. Είτε πρόκειται για το
αποτέλεσμα τεκτονικών δυνάμεων είτε για κάτι πιο μυστηριώδες, η Μαύρη
Θάλασσα παραμένει ένα από τα πιο συναρπαστικά και αινιγματικά υδάτινα
σώματα της Γης, με τα βάθη της να κρύβουν πιθανώς μυστικά τόσο
γεωλογικών μετατοπίσεων όσο και ξεχασμένων πολιτισμών.
Στέλιος Μεταξάς