Η παγκοσμιοποίηση των τροφίμων “δημιουργεί ένα ασταθές και εν δυνάμει μη βιώσιμο
σύστημα τόσο για τον αγρότη όσο και για τον καταναλωτή Για ορισμένους, το ρητό με
περιβαλλοντική συνείδηση “σκέψου παγκόσμια, δράσε τοπικά” περιλαμβάνει και την
τοπική διατροφή. Η αγορά και η κατανάλωση περισσότερων τοπικών προϊόντων και
άλλων τροφίμων από αγρότες και παραγωγούς της κοινότητάς σας είναι ένας τρόπος να
ενεργείτε τοπικά, αναφέροντας τα οφέλη της υποστήριξης της τοπικής σας κοινότητας
καθώς και της μείωσης του εκπομπών άνθρακα. Ωστόσο, άλλοι υποστηρίζουν ότι το
όφελος της τοπικής διατροφής είναι υπερβολικό και ότι υπάρχουν και άλλες διατροφικές
αποφάσεις που μπορείτε να πάρετε για να υποστηρίξετε καλύτερα το περιβάλλον.
Έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι οι εκπομπές από τη μεταφορά των τροφίμων είναι
ασήμαντες. Αντίστοιχα το ερώτημα που θέτουν κάποιοι είναι ο τρόπος παραγωγής των
φαγητών και η διανομή τους. Τα «διατροφικά μίλια» είναι η απόσταση που διανύουν τα
τρόφιμα από το σημείο όπου καλλιεργούνται μέχρι το σημείο όπου τελικά αγοράζονται ή
καταναλώνονται από τον τελικό χρήστη, σύμφωνα με το Κέντρο Έρευνας για την
Παγκόσμια Ανάπτυξη, και αντιπροσωπεύουν μόνο ένα μικρό ποσοστό των εκπομπών
άνθρακα της παραγωγής τροφίμων.
Το γεγονός ότι ένα προϊόν προέρχεται από ένα τοπικό προϊόν δεν σημαίνει επίσης ότι
είναι απαραίτητα πιο πράσινο. “Η καλλιέργεια εποχιακών προϊόντων κάτω από τον ήλιο
και στη συνέχεια η εξαγωγή τους οδηγεί γενικά σε πολύ χαμηλότερες εκπομπές από την
εγχώρια καλλιέργειά τους σε ενεργοβόρα θερμοκήπια”, υποστηρίζουν οι ερευνητές. Γι’
αυτό και τονίζουν ότι είναι πιο σημαντικό να εστιάζει κανείς στην παραγωγή.
Αν και πολλές τοπικές φάρμες αυτοπροβάλλονται ως εναλλακτικές λύσεις στη
βιομηχανική γεωργία, δεν υπάρχει κανένας κανόνας που να υποστηρίζει ότι πρέπει να
είναι βιολογικές ή φιλικές προς τους εργαζόμενους, επισημαίνουν άλλοι μελετητές. Κι
αυτό γιατί σε πολλές καλλιέργειες, είναι τα λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα που
απαιτούνται για την καλλιέργεια μεγάλων ποσοτήτων τροφίμων. Επιπλέον, το κρέας θα
έχει πάντα χειρότερες εκπομπές άνθρακα από τα προϊόντα. Δεν είναι η τοποθεσία που
κάνει την εκπομπή άνθρακα του δείπνου μας υψηλή, αλλά το γεγονός ότι είναι βοδινό
κρέας. Δεν έχει σημασία “αν το αγοράζετε από τον αγρότη της διπλανής πόρτας ή από
μακριά”, όπως τονίζουν οι ερευνητές
Τα προϊόντα τοπικής προέλευσης είναι επίσης καλύτερα για τη μείωση των
απορριμμάτων, ιδίως των πλαστικών συσκευασιών και των πλαστικών τσαντών, τη
στήριξη των τοπικών χώρων πρασίνου και τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του
άνθρακα που σχετίζονται με τα ταξίδια. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι εάν δεν
υποστηριχθούν οι τοπικοί παραγωγοί σήμερα, δεν θα είναι εδώ αύριο και οι καταναλωτές
θα αφεθούν στο έλεος μιας απρόσωπης, ανώνυμης “αλυσίδας εφοδιασμού” για τρόφιμα”,
η οποία μπορεί να μην αντέξει σε μια καταστροφή όπως μια άλλη παγκόσμια πανδημία.
Η παγκοσμιοποίηση των τροφίμων “δημιουργεί ένα ασταθές και δυνητικά μη βιώσιμο
σύστημα τόσο για τον αγρότη όσο και για τον καταναλωτή”, επειδή “οι αγρότες πρέπει να
καλλιεργήσουν προϊόντα για να τα πουλήσουν σε καταναλωτές στην άλλη άκρη της
ηπείρου ή και του κόσμου. Η εστίασης στα τοπικά συστήματα παραγωγής τροφίμων
συμβάλλει στην ανακούφιση ή και εξάλειψη αυτού του είδους την αστάθεια, ενώ
επιτρέπουν στα μέλη της τοπικής κοινότητας να έρθουν πιο κοντά στις πηγές των
υγιεινών, θρεπτικών τροφίμων που καταναλώνουν.
Δείτε την περίπτωση των λαϊκών αγορών. Τα τοπικά προϊόντα που πωλούνται στις λαϊκές
αγορές μπορεί να συλλέγονται ή να συγκομίζονται μόλις μία ή δύο ημέρες πριν – ή το
πρωί της αγοράς”, τα οποία δεν είναι μόνο πιο φρέσκα αλλά και πιο θρεπτικά, επειδή τα
προϊόντα τείνουν να “χάνουν κάποια από τα θρεπτικά τους συστατικά κατά τη μεταφορά
και την επεξεργασία ή ενώ βρίσκονται στα ράφια των σουπερμάρκετ.