2025/09/03 at 10:55 ΠΜ 03/09/2025 newsroomΉρθε η ώρα να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα: οι συντηρητικές ιδέες έχουν επιστρέψει δυναμικά στη mainstream αμερικανική ποπ κουλτούρα. Για πρώτη φορά εδώ και περισσότερο από μία δεκαετία, τραγούδια με κεντρικό θέμα την πίστη κυριαρχούν στα chart, αντικατοπτρίζοντας τη στροφή της κοινωνίας προς πιο «παραδοσιακές αξίες».
Το παρελθόν
Η ποπ κουλτούρα —και ιδιαίτερα η μουσική— υπήρξε ανέκαθεν προάγγελος πολιτικών και κοινωνικών αλλαγών. Το καλοκαίρι του 2024 χαρακτηρίστηκε από την έκρηξη γυναικών ποπ σταρ όπως η Sabrina Carpenter, η Chappell Roan και η Charli XCX, των οποίων το «brat summer» έφτασε μέχρι και την προεκλογική καμπάνια της Kamala Harris, όπως ανέφερε το Semafor.
Την ίδια στιγμή, όμως, η κάντρι μουσική γνώριζε πρωτοφανή άνθηση, ιδιαίτερα σε νεαρό κοινό. Όπως σημείωσε το Rolling Stone, αρκετοί ακροατές που δεν αυτοπροσδιορίζονται ως συντηρητικοί βρήκαν στην κάντρι μια πιο ήπια, εύπεπτη εκδοχή λαϊκισμού. Για κάποιους, αποτέλεσε καλλιτεχνικό καταφύγιο απέναντι σε προοδευτικούς καλλιτέχνες και τις πολιτικές τους θέσεις.
Αυτό συνδέθηκε άμεσα με τη ρητορική του Ντόναλντ Τραμπ, που επένδυσε στη νοσταλγία μιας «μεγάλης» Αμερικής, όπου η λευκή ταυτότητα θεωρούνταν αδιαμφισβήτητη και οι γυναίκες κατείχαν παραδοσιακούς ρόλους. Μετά τη νίκη του, η χριστιανική μουσική —κυρίως από άνδρες καλλιτέχνες— εισχώρησε στη mainstream κουλτούρα, κατακτώντας το zeitgeist αυτής της πολιτικής εποχής. «Σε μια περίοδο έντονης πόλωσης γύρω από τη θρησκεία, η χριστιανική μουσική έσπασε τα στεγανά και κυριάρχησε στα ραδιόφωνα», έγραψε το Vox.
Το παρόν
Το καλοκαίρι του 2025 αποτέλεσε, σύμφωνα με το Semafor, μια «έντονη πολιτισμική αντίθεση» με το προηγούμενο. Στο προσκήνιο βρέθηκε η tradpop: ένα υβρίδιο ποπ με στοιχεία πνευματικής και κάντρι μουσικής. Τα τραγούδια του είδους περιστρέφονται γύρω από αξίες όπως η οικογένεια, η πίστη, η ανθεκτικότητα και η προσωπική ενδοσκόπηση.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι το Beautiful Things του Benson Boone και το Ordinary του Alex Warren, το οποίο περιγράφεται από το Vox ως «ερωτικό τραγούδι που λειτουργεί εξίσου και ως ύμνος λατρείας», κατακτώντας έτσι το top των charts. Παράλληλα, καλλιτέχνες όπως ο Jelly Roll και ο Brandon Lake βρέθηκαν στο Billboard Hot 100.
«Στο παρελθόν η χριστιανική μουσική έμοιαζε με μια υποδεέστερη εκδοχή της mainstream», δήλωσε στο NPR η Holly Zabka, πρόεδρος της Provident (θυγατρικής της Sony). «Σήμερα, όμως, οι καλλιτέχνες του είδους στέκονται ισότιμα δίπλα στους υπόλοιπους».
Το νόημα
Η tradpop βρίσκει ιδιαίτερα θερμό κοινό στους νεαρούς άνδρες. «Αυτό που ενώνει τα τραγούδια είναι η εξομολογητική τους διάθεση και η ωμή ευαλωτότητα των ερμηνευτών», σημειώνει το Vox. Πρόκειται για χαρακτηριστικά που οι σύγχρονοι άνδρες —ειδικά όσοι βυθίζονται σε μια κουλτούρα συντηρητισμού— δυσκολεύονται να εκφράσουν ανοιχτά.
Η δυναμική αυτή συνδέεται με φαινόμενα όπως η ανδρική μοναξιά και το διευρυνόμενο ιδεολογικό χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών. Όπως τονίζει η Zabka, πολλοί νέοι άνδρες που παλεύουν με την κατάθλιψη βρίσκουν στη χριστιανική μουσική έναν τρόπο να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους. Παράλληλα, το Vox υπογραμμίζει την ειρωνεία: οι ίδιοι οι παραδοσιακοί κώδικες ανδρισμού που πιέζουν τους καλλιτέχνες να εκφραστούν μέσα από τέτοια μουσική, συχνά ενισχύονται από την ίδια τη χριστιανική κουλτούρα στην οποία αναζητούν παρηγοριά.
Η άνοδος της tradpop «αντανακλά τη γενικότερη πολιτιστική και πολιτική μετατόπιση προς συντηρητικά ιδεώδη μετά την επιστροφή του Τραμπ στην εξουσία», σύμφωνα με το Semafor. Παράλληλα, το είδος αξιοποιεί στο έπακρο τη συμμετοχική φύση του σύγχρονου μάρκετινγκ που τροφοδοτείται από τα social media. Όπως σχολίασε το NPR, «οι επιτυχημένοι καλλιτέχνες σήμερα τοποθετούνται ως συνδημιουργοί μαζί με το κοινό τους — όπως ένας πάστορας που επικοινωνεί με το εκκλησίασμα του».