Νίκος Ελευθερόγλου: Οι Γερμανοί…ξανάρχονται

Τελικά οι Γερμανοί δεν έχουν τον Θεό τους. Οσο και να θέλουμε να ξεχάσουμε τα έργα και ημέρες τους στη διαχρονία της Ιστορίας, εκείνοι έρχονται και ξαναέρχονται για να μας θυμίσουν αυτό που είχε πεί κάποτε ο Θόδωρος Πάγκαλος. Οτι είναι σαν γίγαντας, με μυαλό μικρό παιδιού. Ετσι λειτουργεί και στο θέμα της ενέργειας.

Για χρόνια εφήρμοζε μια λάθος πολιτική καθώς έδενε ενεργειακά την ΕΕ, στο άρμα της Ρωσίας. Ολο και περισσότερο φυσικό αέριο, όλο και περισσότερες πιέσεις στις χώρες να σταματήσουν τον βλαβερό για τον πλανήτη και το περιβάλλον λιγνίτη. Ακόμη και όταν τα…καμπανάκια έγιναν καμπάνες, το Βερολίνο κοίταζε πως αυτήν την ενεργειακή κρίση θα κέρδιζε περισσότερα. Μίλαγαν οι χώρες του Νότου για πλαφόν και η Γερμανία και οι δορυφόροι της μετακινούσαν την συζήτηση για το μέλλον.

Τώρα όμως που έσφιξαν τα γάλατα, όπως λέει και ο λαός, η Γερμανία ανακάλυψε την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Δηλαδή το πως θα σωθεί η ίδια. Για αυτό και προτείνει…διατάσσει για να είμαστε ορθότεροι, να πάμε σε μείωση της κατανάλωσης της ενέργειας κατά 15%. Οχι γιατί την έπιασε ο πόνος, αλλά για να μην αναγκαστεί η ίδια, να προχωρήσει σε διακοπές ρεύματος, στις γερμανικές βιομηχανίες, κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα να περιορίσει τα κέρδη τους!

Αυτός είναι ο καυμός της Γερμανίας. Πως δεν θα χάσουν την ευημερία τους και την οικονομική κυριαρχία τους. Για αυτό και ανακάλυψε την αλληλεγγύη, η χώρα που ξέχασε την ίδια λέξη στα Μνημόνια για τις χώρες του Νότου και καταδίκασε τους λαούς σε ανέχεια. Αυτή είναι η πολιτική της Γερμανίας, ανεξάρτητα το αν βρίσκονται στην εξουσία Χριστιανοδημοκράτες, ή σοσιαλδημοκράτες.

Η απαίτηση του Βερολίνου, να κόψουμε και εμείς κατά 15% την κατανάλωση του φυσικού αερίου, είναι το πρώτο βήμα. Αργότερα οι Γερμανοί θα απαιτήσουν να μοιραστούμε και την ενεργειακή μας περιουσία. Εδώ θα είμαστε και θα το συζητάμε.

Και αντί τα κόμματα να καθίσουν σε ένα τραπέζι και να αντιμετωπίσουν από κοινού το θέμα της ενεργειακής επίθεσης, ο ΣΥΡΙΖΑ άρχισε πάλι τον πλειστηριασμό με τα υπερκέρδη των εταιριών. Που από 1,5 δις τα έφτασε στα 2,2 δις λες και μιλάει για…μαρούλια και όχι για εκατομμύρια.

Τα επισημαίνω αυτά, γιατί είμαστε ακόμη στην αρχή των πιέσεων, που θα δεχτούμε εάν η κατάσταση του πολέμου στην Ουκρανία συνεχιστεί.

Και επειδή είμαστε ακόμη οι πιο ευάλωτοι σε πιέσεις, ορθά η κυβέρνηση είπε το πρώτο, όχι στις απαιτήσεις των Γερμανών, όπως έγινε και άλλοτε, καλό είναι να προετοιμαζόμαστε. Το Βερολίνο δεν θα σταματήσει να απαιτεί την αλληλεγγύη, που ποτέ δεν έδειξε. Για αυτό ας ετοιμάσουμε σχέδιο από τώρα, μην πιαστούμε στον ύπνο. Τίποτε δεν χαρίζεται στους Γερμανούς. Ούτε η αλληλεγγύη.