2022/10/04 at 12:22 ΜΜ 04/10/2022 newsroomΤο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας είναι ένα θέμα διαρκούς επικαιρότητας εδώ και 30 χρόνια. Πετραλιά, Σιούφας, Γιαννίτσης, Κατρούγκαλος, Αχτσιόγλου, Βρούτσης και τώρα Χατζηδάκης συνέδεσαν το όνομά τους με το ζήτημα άλλοτε επιτυχημένα άλλοτε προβληματικά.
Όλες όμως οι πολιτικές εκτός από αυτήν που δεν έχει έλθει ακόμη είχαν κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Διατήρηση του ποσού της σύνταξης των ήδη συνταξιούχων (εξαιρούνται οι περικοπές των μνημονίων), μείωση των συντάξεων στους μελλοντικούς συνταξιούχους, αύξηση των εισφορών σε εργαζόμενους και εργοδότες, αβεβαιότητα για το μέλλον και φυσικά η ρήση «οι επόμενες γενιές πληρώνουν τις συντάξεις των προηγούμενων». Ειδικά το τελευταίο έχει χρησιμοποιηθεί ασύστολα, αδίστακτα και προσβλητικά. Το σωστό είναι ότι η κάθε γενιά έχει προπληρώσει τη σύνταξή της.
Η κακή διαχείριση με την επιλεκτική επιλογή ορισμένων κατηγοριών πολιτών για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους έχουν υπονομεύσει το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας. Επινοήθηκαν κατά καιρούς διάφορες ιδιότητες, χρηματοδοτήθηκαν από το κράτος (δηλαδή από όλους μας) ομάδες ελίτ εργαζομένων με ισχυρή συνδικαλιστική παρουσία, δόθηκαν συντάξεις ως λάφυρο σε ανθρώπους που δεν είχαν δώσει δραχμή (παλαιότερα), ευρώ (σήμερα) σε ασφαλιστικό φορέα. Ενδεικτικά αναφέρεται, για να μην ξεχνάμε, το ΝΑΤ (Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο) και τις συντάξεις πολιτικών προσφύγων, σε ανθρώπους που ήταν ανήλικοι στο τέλος της εμφύλιας διαμάχης. Ευτελίστηκε ο όρος σύνταξη, που είναι ιερός γιατί χτίζεται με τον ιδρώτα των εργαζομένων και φυσικά είναι διαφορετικός από τον όρο βοήθημα, που οφείλει ένα κράτος πρόνοιας να παρέχει σε ανθρώπους, που για οποιοδήποτε λόγο έφτασαν στην τρίτη ηλικία και είναι αβοήθητοι.
Φτάνουμε λοιπόν στο σήμερα, που για μια ακόμη φορά πρέπει να ξύσουμε τον πάτο του βαρελιού. Εδώ αρχίζουν να πέφτουν στο τραπέζι όλες οι καλές ιδέες. Αρχίζουν όμως να διαφαίνονται οι βάσεις της κάθε πολιτικής επιλογής. Έτσι ακούγεται η «ανάγκη» για αθρόα είσοδο μεταναστών ώστε να αυξηθεί το εργατικό δυναμικό και κατά συνέπεια οι εισφορές. Η μείωση των εισφορών ώστε να υπάρξει αντίστοιχη μείωση του εργασιακού κόστους και μέσα από αυτό προσλήψεις με την επακόλουθη αύξηση της χρηματοροής στα ασφαλιστικά ταμεία. Η δημιουργία ενός ξεχωριστού πυλώνα με την επίβλεψη του κράτους στα πρότυπα της ιδιωτικής ασφάλισης αποτελεί την πλέον πρόσφατη ιδέα για την ενίσχυση των μελλοντικών συνταξιούχων.
Κανείς όμως έως σήμερα δεν έχει βάλει στρατηγικά το δημογραφικό στην ατζέντα επίλυσης του ασφαλιστικού. Αν την δεκαετία του 1990 υπήρχε μια σοβαρή επιλογή για την ενίσχυση της οικογένειας, σήμερα θα είχαμε άλλη αναλογία του νεανικού και πιο δημιουργικού πληθυσμού (ηλικίες 25-30 ετών) της χώρας με Ελληνίδες και Έλληνες.
Τα άλλα αυτονόητα οφέλη από την ενίσχυση του οικογενειακού θεσμού δεν χρειάζεται να τα αναλύσει κάποιος ιδιαίτερα. Δυστυχώς έως και σήμερα δεν υπάρχει ολοκληρωμένη στρατηγική και καθαρή κατεύθυνση για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος. Προφανώς και ποτέ δεν είναι αργά. Αλλαγή πλεύσης χρειάζεται και μάλιστα από όλους τους πολιτικούς φορείς. Η ουσιαστική ενίσχυση της οικογένειας θεσμικά και οικονομικά, η ανταπόδοση στην κάθε μάνα της προσφοράς της στην κοινωνία και την πατρίδα είναι μονόδρομος που θα ωφελήσει την χώρα. Το δημογραφικό και μέσα από αυτό η ενίσχυση του ασφαλιστικού αποτελεί λύση πολλαπλών προβλημάτων τα προσεχή χρόνια.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Η. ΚΡΑΝΙΑΣ
Κρανιάς :ασφαλιστικό λέγοντας δημογραφικό
