2025/09/09 at 12:01 ΠΜ 09/09/2025 newsroomΗ κυβέρνηση του Φρανσουά Μπαϊρού στη Γαλλία κατέρρευσε οριστικά μετά την αποτυχία εξασφάλισης ψήφου εμπιστοσύνης από τη Γαλλική Εθνοσυνέλευση. Με συντριπτική πλειοψηφία 364 βουλευτών να καταψηφίζουν έναντι μόλις 194 που στήριξαν την κυβέρνηση, ο Εμανουέλ Μακρόν καλείται να διαχειριστεί μια από τις σοβαρότερες πολιτικές κρίσεις της σύγχρονης Γαλλίας.
Συνταγματική διαδικασία και επόμενα βήματα
Σύμφωνα με το άρθρο 50 του γαλλικού συντάγματος, ο Φρανσουά Μπαϊρού θα καταθέσει επισήμως την παραίτηση της κυβέρνησής του στον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν εντός των επόμενων 24 ωρών. Το Μέγαρο των Ηλυσίων ανακοίνωσε ότι η συνάντηση των δύο ανδρών θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη, σηματοδοτώντας το επίσημο τέλος μιας από τις βραχύτερες κυβερνητικές θητείες στη γαλλική ιστορία.
Η κρίσιμη συνεδρίαση της Εθνοσυνέλευσης ξεκίνησε στις 15:00 τοπική ώρα και ολοκληρώθηκε με την καταστροφική για την κυβέρνηση ψηφοφορία. Ο Φρανσουά Μπαϊρού, σε μια τελευταία απόπειρα να σώσει την κατάσταση, εκφώνησε δραματική ομιλία διάρκειας 40 λεπτών, τονίζοντας ότι το “ζωτικό προγνωστικό” της Γαλλίας βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο.
Οικονομική κρίση και προϋπολογισμός λιτότητας στη Γαλλία
Η πτώση της κυβέρνησης Μπαϊρού συνδέεται άμεσα με την απόρριψη του προτεινόμενου προϋπολογισμού λιτότητας, ο οποίος προέβλεπε δραστικές περικοπές ύψους 44 δισεκατομμυρίων ευρώ. Με το δημόσιο χρέος της Γαλλίας να φτάνει το καταστροφικό 113,9% του ΑΕΠ και το έλλειμμα να ξεπερνά διπλάσια το επιτρεπόμενο όριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οικονομική πίεση έχει γίνει ασφυκτική.
“Αν δεν αντιμετωπίσουμε άμεσα το ζήτημα του χρέους, δεν θα έχουμε καμία δυνατότητα δανεισμού στο μέλλον”, προειδοποίησε ο Φρανσουά Μπαϊρού από το βήμα της Εθνοσυνέλευσης. Χαρακτήρισε τη διαδικασία ως “δοκιμασία αλήθειας” για τη χώρα, επικρίνοντας τις “εύκολες λύσεις” που προτείνουν τόσο η άκρα δεξιά όσο και η άκρα αριστερά.
Ο Εμανουέλ Μακρόν έχει στη διάθεσή του διάφορες επιλογές για τον νέο πρωθυπουργό, με κύριους άξονες την Κεντροαριστερά και τους τεχνοκράτες. Από τον χώρο των Σοσιαλιστών ξεχωρίζει ο 57χρονος Ολιβιέ Φορ, ηγέτης ομάδας 66 βουλευτών, παρά τις τεταμένες σχέσεις με τον Ζαν Λικ Μελανσόν. Επίσης, στο προσκήνιο βρίσκονται ο πρώην πρωθυπουργός Μπερνάρ Καζνέβ και ο έμπειρος Πιερ Μοσκοβισί, νυν επικεφαλής του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Από τον κεντρώο χώρο, πρωταγωνιστής θεωρείται ο νυν υπουργός Οικονομικών Ερίκ Λομπάρ, ο οποίος διακρίνεται για τον κοινωνικο φιλελεύθερο προσανατολισμό του. Αν ο Μακρόν στραφεί προς το Κέντρο και τη Δεξιά, φαβορί αναδεικνύεται ο 39χρονος υπουργός Άμυνας Σεμπαστιέν Λεκορνί, στενός συνεργάτης του προέδρου.
Πιέσεις για πρόωρες εκλογές και παραίτηση Μακρόν από την Μαρίν Λεπέν
Η πρόεδρος του ακροδεξιού Εθνικού Συναγερμού, Μαρίν Λεπέν, χαρακτήρισε τη συζήτηση ως “το τέλος της αγωνίας μιας φανταστικής κυβέρνησης” που δεν κυβερνούσε αλλά απλώς διαχειριζόταν τη χώρα. Η Λεπέν πιέζει για διάλυση της Εθνοσυνέλευσης και προκήρυξη πρόωρων εκλογών, υποστηρίζοντας ότι αυτό αποτελεί “υποχρέωση” και όχι επιλογή για τον Μακρόν.
Παράλληλα, τόσο ο Εθνικός Συναγερμός όσο και η αριστερή Ανυπότακτη Γαλλία απαιτούν την παραίτηση του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, κατηγορώντας τον για την πολιτική αστάθεια που έχει δημιουργηθεί μετά την αμφιλεγόμενη απόφασή του να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές το 2024.
Κρίσιμες ημερομηνίες και μελλοντικές προκλήσεις στη Γαλλία μετά την πτώση Μπαϊρού
Ο Σεπτέμβριος διαμορφώνεται ως καθοριστικός για το μέλλον της Γαλλίας, με σειρά κρίσιμων γεγονότων:
Στις 10 Σεπτεμβρίου το κίνημα “Μπλοκάρουμε τα πάντα” οργανώνει εθνικές διαμαρτυρίες
Στις 12 Σεπτεμβρίου ο οίκος Fitch θα αξιολογήσει την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας
Στις 18 Σεπτεμβρίου προγραμματίζονται μαζικές απεργίες των συνδικάτων
Η κατάσταση επιδεινώνεται με τη δημιουργία ενός εκρηκτικού κοκτέιλ πολιτικής και κοινωνικής αναταραχής, ενώ η Γαλλία βυθίζεται σε βαθύτερη αβεβαιότητα. Ο Εμανουέλ Μακρόν καλείται να διαχειριστεί μια κρίση που απειλεί όχι μόνο τη θέση της χώρας στη διεθνή σκηνή, αλλά και τον ίδιο τον τρόπο ζωής των Γάλλων πολιτών.
Με το βλέμμα στραμμένο στις προεδρικές εκλογές του 2027, παραμένει αμφίβολο εάν ισχυρά κομματικά στελέχη θα επιθυμήσουν να αναλάβουν τον “πολιτικό θάνατο” που πολλοί θεωρούν ότι συνεπάγεται η θέση του επόμενου πρωθυπουργού της Γαλλίας υπό τις παρούσες συνθήκες.