Γαλλικές προεδρικές εκλογές: Η αντιστροφή των ρόλων και η ώρα της (πικρής;) αλήθειας

2022/04/10 at 7:42 ΠΜ 10/04/2022 newsroom

Του Γιώργου Σεφερτζή

Με τις κάλπες των γαλλικών προεδρικών εκλογών να κυοφορούν (ο Χαρίλαος Φλωράκης το έλεγε αλλιώς) περιμένοντας το άνοιγμά τους, τίποτα δεν είναι λιγότερο βέβαιο από την ετυμηγορία του γαλλικού λαού και τα συμπεράσματα στα οποία θα καταλήξουν οι ανήσυχες αγορές για τις προοπτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η αναστάτωση επικρατεί ήδη στους κόλπους των αναλυτών της συμπεριφοράς και των δύο, με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις να φέρουν τον ανταγωνισμό μεταξύ Μακρόν και Λε Πεν να κρέμεται από μια απειροελάχιστη διαφορά που κανένας δεν τολμά να προδικάσει κατά πόσο και υπέρ ποιου  εκ των δυο πρώιμων μονομάχων θα κατακυρωθεί σήμερα το βράδυ.

Η συρρίκνωση της εκλογικής επιρροής του απερχόμενου Προέδρου συνεχιζόταν μέχρι αργά χθες το απόγευμα, ενώ αντιστρόφως  αυξανόταν η αντίστοιχη της λεπενικής ευρωφοβικής δεξιάς.

Ο Μακρόν ελπίζει σε ένα μέγιστο 26% που ήταν το ποσοστό του πριν την εκδήλωση της ουκρανικής κρίσης και την εκτίναξη της υπέρ αυτού πρόθεσης ψήφου στο 31,5%. Αμέσως μετά την παρουσίαση του προγράμματος της επόμενης 5ετίας, στις 5 Μαρτίου η πτώση του ήταν συνεχής, με τους αντιπάλους του να του προσάπτουν ότι υπεξέφευγε του δημοκρατικού διαλόγου αποφεύγοντας να εμπλακεί στις δημόσιες προεκλογικές συζητήσεις.

Μόλις ένα 37% του εκλογικού σώματος έκρινε ικανοποιητική την καμπάνια του, έναντι ενός 59% που ήταν πλήρως ικανοποιημένο με την αντίστοιχη της Λε Πεν και ενός 47% που έλεγε ότι ο Μελανσόν κάνει την πιο αξιόπιστη καμπάνια για τα θέματα της αγοραστικής δύναμης που ήταν και αυτά που ενδιέφεραν μακράν περισσότερο του πολίτες.

Παρά ταύτα, ο απερχόμενος Πρόεδρος διατηρεί πιστό τον σκληρό πυρήνα της εκλογικής του βάσης, ήτοι το 33% των άνω των 65, το 32% των στελεχών του ιδιωτικού τομέα και το 37% των εύπορων. Με αυτό το δεδομένο, ο Μακρόν δεν φαίνεται να διακινδυνεύει μια κατάρρευση της εκλογικής του βάσης. Κινδυνεύει όμως από την ταυτόχρονη ταχεία άνοδο των ποσοστών των δυο άλλων φιναλίστ του πρώτου γύρου.

Ήδη  η Λε Πεν έχει ξεπεράσει το καλό ποσοστό που συγκέντρωσε στις εκλογές του 2017 και πλησιάζει σε απόσταση αναπνοής 1,5 μονάδας, ενώ το αντίστοιχο του Μακρόν, που είχε φθάσει σε ένα άνοιγμα της ψαλίδας 13,5 μονάδων στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, δυσκολεύεται τώρα να σταθεροποιηθεί στις 26 μονάδες. Το χειρότερο για αυτόν είναι ότι η Λε Πεν έχει εκτοξευθεί στις 48 μονάδες ενόψει του δεύτερου γύρου καθιστώντας αμφίβολη τη νίκη Μακρόν. Πολύ περισσότερο που στον δεύτερο γύρο θα έχει αυτή την φορά πολλά να περιμένει από τις μεγάλες δεξαμενές του αντιμακρονικού μετώπου –κι όχι μόνο της δεξιάς.

Το μεγαλύτερο πάντως ενδιαφέρον θα έχει η απόδοση της αντιστροφής των όρων που επιχειρεί η Λε Πεν. Το 2017 ο τότε αλλά και τωρινός αντίπαλός της σάρωνε την παλιά γαλλική πολιτική τάξη εκφράζοντας τη διακαή επιθυμία της κοινωνικής πλειοψηφίας να απαλλαγεί από την παρουσία της  αναλαμβάνοντας τη δέσμευση να ανατάξει το πολιτικό της σύστημα. Στις προχθεσινές τελευταίες δημόσιες δηλώσεις της, η Λε Πεν, αντιστρέφοντας τους όρους και τους ρόλους, εμφανίστηκε ως η καθαρτήριος δύναμη ανατροπής του κατεστημένου που, όπως είπε, επί τριάντα και πλέον χρόνια κυβερνά αφήνοντας τους «μικρούς» να συνθλίβονται από τους «μεγάλους» -παίζοντας μάλιστα με το υπονοούμενο της γαλλικής γλώσσας, στην οποία το «μεγάλος» είναι συνώνυμο του «ευτραφούς» και άρα του «χορτάτου». Ξέρει προφανώς ότι η σημειολογία της είναι η προσήκουσα στον πολλαπλασιασμό των πιθανοτήτων της να βρει στους κόλπους της αριστεράς τους καθόλου απρόσμενους συμμάχους της του δεύτερου γύρου.

Εκτός και αν  μέχρι τότε χτυπήσει ο συναγερμός που θα αφυπνίσει τις δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου. Δεν αποκλείεται μάλιστα ο ίδιος συναγερμός να ηχήσει και εντός της ημέρας, με το εκλογικό σώμα να κινητοποιείται, αποτρέποντας το ενδεχόμενο να είναι η υποψήφια της εσωστρεφούς, ευρωφοβικής και λαϊκής «πατριωτικής» Δεξιάς η νικήτρια του πρώτου γύρου.

Το σχόλιο είναι από το Κreport